31 نون تئو په چُکّا اُمێتوارَ بئے و ترا مردێنچُکّے بیت، که باید اِنت آییئے ناما ایسّا بکنئے.
آ، مردێنچُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما ایسّا بکن، چێا که آ وتی کئوما چه آیانی گناهانَ رَکّێنیت.“
بله تان آ وهدا که چُکّ پێدا نبوتگاَت، گۆن آییا وپت و وابی نکرت و چُکّئے نامی ایسّا پِر بست.
هشتمی رۆچا، وهدے نُنُّکئے سُنّت کنگئے وهد آتک، آییئے نامِش ایسّا پِر بست، هما نام که ماتئے لاپا کپگا پێسر، پرێشتگا پِر کرتگاَت.
نِشتگێن جنێنچُکّێئے لاپ پُرَّ بیت و مردێنچُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما اِمانوییل پِرَ بندنت، که اِشیئے مانا ”هُدا گۆن ما“ اِنت.
بله وهد که آتک، هُدایا وتی چُکّ دێم دات. چُکّ اِنسانے بوت و چه پێدائِشا شَریَتئے رهبندانی چێرا اَت،
بله پرێشتگا گۆن آییا گوَشت: ”او زَکَریا! متُرس. تئیی دْوا مَنّگ بوت، تئیی جَن اِلیزابِت مردێنچُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و باید اِنت تئو آییئے ناما یَهیا بکنئے.
نون اگن داوود، مَسیها وتی هُداوندَ گوَشیت، گڑا مَسیه چۆن آییئے چُکّ بوتَ کنت؟“