50 من په وت شان و شئوکتَ نلۆٹان، دگرے هست که منا شان و شئوکتَ دنت و وت دادرسیَ کنت.
من مردمانی داتگێن ستا و اِزّتا نزوران.
ایسّایا پَسّئو دات: ”اگن من وتی جندا شان و شئوکت بدئیان، اے شانا اَرزشے نێست. اے منی پت اِنت که منا شان و شئوکتَ دنت، هما که شما آییا وتی هُدا گوَشێت.
هرکَس که چه وت هبرَ کنت، په وتی مزنیئے پێش دارگا هبرَ کنت. بله آ کَس که وتی دێم دئیۆکئے شان و شئوکتئے لۆٹۆکَ بیت، تچکێن مردمے و آییئے هچّ چیزّ ناراست نهاِنت.
گُمان مکنێت که من پتئے دێما شمارا مئیاریگَ کنان. اے موسّا اِنت که شمارا مئیاریگَ کنت، هما موسّا که شما آییئے سرا اُمێت بستگ.