18 یکّے من آن که په وتی جندا شاهدیَ دئیان و دومی شاهد هما پت اِنت که منا راهی داتگ.“
ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، من هما آن که چه اِبراهێما پێسر بوتگان و هَستان.“
من هما چیزّانی بارئوا هبرَ کنان که وتی پتئے بارگاها دیستگاَنت و شما هما چیزّانی سرا کارَ کنێت که شما چه وتی پتا اِشکتگاَنت.“
ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.
نێکێن شپانک من آن، من وتی پَسانَ زانان و آ هم منا زاننت،
نێکێن شپانک من آن. نێکێن شپانک وتی ساها په پَسان نَدرَ کنت.
دروازگ من آن، هرکَس که چه منی راها بگوَزیت، رَکّیت. تها کئیت یا ڈنّا رئوت، چَراگاهێا سرَ بیت.
شمارا راستێنَ گوَشان، اگن کَسے منی هبرا بگیپت، هچبرَ نمریت.“
آیان جُست کرت: ”تئو کئے ائے؟“ ایسّایا پَسّئو دات: ”من هما آن که من چه بِنداتا شمارا گوَشت.
ایسّایا پدا گۆن مردمان هبر کرت، گوَشتی: ”جهانئے رُژن و نور من آن. کَسے که منی رَندگیریا کنت، آییئے راه هچبر تهارَ نبیت و آ زِندئے رُژناییئے واهندَ بیت.“
من و پت یکّ اێن.“
ایسّایا گوَشت: ”زِندئے سرچمّگ من آن و اے من آن که مُردگان دوبَر زندگَ کنان. اگن کَسے منی سرا ایمان بیاریت، تُرے بمریت هم پدا زندگَ بیت.