35 ایسّایا گوَشت: ”زِندئے نان من آن. هرکَس که منی کِرّا کئیت، هچبر شُدیگَ نبیت. هرکَس که منی سرا باوَرَ کنت، هچبر تُنّیگَ نبیت.
پاکێن روه و بانۆرَ گوَشنت: ”بیا.“ هما که اِشکنت، بِلّ گوَشیت ”بیا.“ هما که تُنّیگ اِنت، بِلّ کئیت، هما که لۆٹۆک اِنت بِلّ چه زِنداپا مُپت و بے زرّا زوریت.
گڑا یَهودیان آییئے سرا ایراد گرگ و نُرُنڈگ بِندات کرت، چێا که آییا گوَشتگاَت: ”من هما نان آن که چه آسمانا اێر آتکگ.“
چه اِد و دێم اے نه شدیگَ بنت و نه تُنّیگ، نه اِشانی سرا رۆچئے بْرانزَ کپیت و نه دگه تَبد و لِوارے لَگّیت.
آ سجّهێنان که پت منا دنت، آ منی کِرّا کاینت. هرکَس که منی کِرّا کئیت، من آییا هِچبر چه وت دورَ نکنان.
او سرێنپرُشتگێن زهمتکَشّان! دێم په من بیاێت، من وت شمارا آرام و آسودگیَ بَکشان.
بَژن و اَپسۆز په شما که انّون سێر اێت، چێا که شدیگَ بێت. بَژن و اَپسۆز په شما که انّون کَندان اێت، چێا که گَمناک و گرێوانَ بێت.
گڑا گوَشتی: ”پمێشکا من گوَشت که کَسّ منی کِرّا آتکَ نکنت، تان وهدے که منی پت آییا ایمان مبَکشیت.“
بله شما نلۆٹێت منی کِرّا بیاێت و شمارا اے زِند برسیت.
جنێنا گوَشت: ”او واجه! هما آپا منا بدئے که دگه برے تُنّیگ مبان و په آپئے کَشّگا اِدا مئیایان.“