یوهَنّا 6:32 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³² گڑا ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اے موسّا نه‌اَت که شمارا چه آسمانا اێر آتکگێن نگنیَ دات. اے منی پت اِنت که چه آسمانا اَسلیگێن نانا شمارا بَکشیت.

یوهَنّا 6:32 Referans Kwoze

یوهَنّا 15:1

من انگورئے اَسلیگێن درچک آن و منی پت باگپان اِنت.

یوهَنّا 6:58

اے نان که چه آسمانا اێر آتکگ، آ نگنئے پئیما نه‌اِنت که شمئے پت و پیرُکان وارت و اَنگت مُرتنت، چێا که هرکَس که اے نانا بوارت، تان اَبد زندگَ مانیت.“

دَرگوَز 16:4

هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”بچار، من چه آسمانا په شما نگنَ گوارێنان. مهلوک هر رۆچ ڈنّا در بیئیت و وتی هما رۆچئے کِساسا نگن مُچّ بکنت و بزوریت. اے پئیما آیانَ چکّاسان که بارێن منی شَریَتئے راها رئونت یا نه.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 4:4

بله وهد که آتک، هُدایا وتی چُکّ دێم دات. چُکّ اِنسانے بوت و چه پێدائِشا شَریَتئے رهبندانی چێرا اَت،

یوهَنّا 6:55

چێا که منی جسم و جان اَسلیگێن وراک و منی هۆن اَسلیگێن نۆشاپ اِنت.

یوهَنّا 6:50

چه آسمانا اێر آتکگێن نان اِش اِنت، شمئے دێما اِنت. هرکَس که اِشیا بوارت، نمریت.

یوهَنّا 6:41

گڑا یَهودیان آییئے سرا ایراد گرگ و نُرُنڈگ بِندات کرت، چێا که آییا گوَشتگ‌اَت: ”من هما نان آن که چه آسمانا اێر آتکگ.“

یوهَنّا 6:35

ایسّایا گوَشت: ”زِندئے نان من آن. هرکَس که منی کِرّا کئیت، هچبر شُدیگَ نبیت. هرکَس که منی سرا باوَرَ کنت، هچبر تُنّیگَ نبیت.

یوهَنّا 6:33

چێا که هُدائے نان هما اِنت که چه آسمانا اێرَ کئیت و جهانا زندَ دنت.“

یوهَنّا 1:9

هما راستێن رُژن که په سجّهێن مردمان رُژناییَ کاریت، نون جهانا پێداک اَت.

زَبور 78:23

آسمانی په پَچ بئیگا پرمان دات و اَرشئے دروازگی پَچ کرتنت.

دَرگوَز 16:8

موسّایا گوَشت: ”هُداوند شمارا په ورگا بێگاها گۆشت و سُهبا نگنَ دنت، لاپئے سێرا، چێا که هُداوندا شمئے هما نُرُنڈگ اِشکتگ‌اَنت که شما آییئے سرا کرتگ‌اَنت. ما چے اێن؟ شما مئے سرا نُرُنڈگا نه‌اێت، هُداوندئے سرا نُرُنڈگا اێت.“

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:20

اے چیزّا هم زانێن که هُدائے چُکّ آتکگ و مارا اے پۆه و زانتی داتگ که آ ”راستێنا“ بزانێن. ما هما ”راستێنئے“ اَرواه و جَبینا اێن، آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا. راستێن هُدا و نمیرانێن زِند، هما اِنت.

یوهَنّا 6:31

مئے پت و پیرُکان گیابانا مَنّ وارت، اَنچُش که پاکێن کتابَ گوَشیت: ’آییا چه آسمانا نگن رئوان دات که بوَرنت.‘“