هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.
گڑا ایسّایا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اے موسّا نهاَت که شمارا چه آسمانا اێر آتکگێن نگنیَ دات. اے منی پت اِنت که چه آسمانا اَسلیگێن نانا شمارا بَکشیت.