باوَرَ نکنئے که من پتئے دل و درونا آن و پت منی دل و درونا؟ اے هبران که گۆن شما گوَشان منی نهاَنت، هما پتئیگ اَنت که منی دل و درونا اِنت. هما اِنت که اے کارانَ کنت.
اَنگت هم آییا وتا چه گواهی دئیگا دور نداشتگ. په وتی مِهرئے درشان کنگا، چه آسمانا هئورَ گوارێنیت و پُربرێن کِشاران په مۆسمَ رۆدێنیت، شمارا په الکاپی وَرد و وراکَ دنت و شمئے دلان چه وشّیان سررێچَ کنت.“
چه اے هبران، یَهودیان په آییئے کُشگا گێشتر تچ و تاگَ کرت. چێا که شَبَّتئے هُکمئے پرۆشگا اَبێد، آییا هُدا هم وتی جندئے پت گوَشت و اے ڈئولا، وتا گۆن هُدایا برابری کرت.
ما مُدام هُدائے شُگرا گرێن که وهدے هُدائے هبر شمارا سر بوت، هما هبر که شما چه ما اِشکت، شما مَنّت که انسانی هبرے نهاِنت، هُدایی هبرے و اَنچُش اِنت هم. اے هُدائے هبر اِنت که شمئے، بزان باوَرمندانی دلان اَسَر کنگا اِنت.