38 من شمارا رئوان دات که هما بَر و سَمرانی واهند ببێت که شما په آیان هچّ زهمتے هم نکَشّتگ. دگران زهمت کَشّتگ و شما چه آیانی کارا نَپ و سوتّ گپتگ.“
آ آتک که شاهد ببیت و په همے رُژنا گواهی بدنت، تانکه سجّهێن مردم چه آییئے گواهیا ایمان بیارنت.
اے ڈئولا هُدائے پاکێن هبر مردمانی نیاما تالان بوت و اورشَلیما مرید سکّ زوتّ گێشا چه گێشتر بئیانَ بوتنت. بازێن دینی پێشواے هم اے باوَرئے مَنّۆگر بوت.
اَنگت، هُداوندئے سرا باوَرمندێن جنێن و مردێن، رۆچ په رۆچ گێش بئیان اَتنت و گۆن آیان هئوارَ بوتنت.
بله بازێنے که آیانی کُلئو و پئیگامِش اِشکتگاَت باوَرمند بوت و چه آیان کِساس پنچ هزار مردێن اَتنت.
سجّهێن باوَرمند یکدل و یکجان اَتنت، هچکَسا وتی مال و هستی تهنا وتیگَ نزانت و سجّهێن چیزّان شریکدار اَتنت.
گڑا، همایان که آییئے کُلئو و پئیگام زرت، پاکشۆدی هم کرت و آ رۆچا، کِساس سئے هزار مردم گۆن باوَرمندان هۆر بوت.
ایسّایا سجّهێن جَلیلا تَرّ و گردَ کرت. آییا کَنیسَهانی تها مردم درس و سَبکَّ دات، هُدائے بادشاهیئے مِستاگَ رسێنت و مردم چه ناجۆڑی و نادْراهیان جۆڑ و دْراهَ کرتنت.
اِدا اے هبر راست اِنت که یکّے کِشیت و دگرے رۆنَ کنت.
چه آ شهرئے سامِریان بازێنێا پمێشکا ایسّائے سرا ایمان آورت که آ جنێنا گواهی داتگ و گوَشتگاَت: ”هر چیزّے که من کرتگ، آییا منا گوَشتنت.“
هما ڈئولا که تئو منا جهانا رئوان دات، من هم اے مردم جهانا رئوان داتنت.