14 وهدے اے گپّی جت، چَکّی تَرّێنت و ایسّایی دیست که همۆدا اۆشتاتگاَت، بله پَجّاهی نئیاورت.
سَباه که بوت، ایسّا گوَرمئے لَمبا اۆشتاتگاَت، بله مُریدان پَجّاه نئیاورت.
بله پَجّاهِش نئیاورت، چێا که آیانی چمّ پردهێا پۆشتگاَتنت.
یکشَمبِهئے سَباها ماهَلّه، چه وتی جاه جنَگا رَند، ایسّا چه سجّهێنان پێسر، مَریم مَجْدَلیَهئے دێما پَدّر بوت. اے هما مَریم اِنت که ایسّایا چه آییا هپت جِنّ کَشّتگاَت.
ایسّا بے گَت و گُمانا اَناگت وت گۆن آ جنێنان دُچار کپت و گوَشتی: ”سلام و درۆت!“ آ نزّیکّا آتکنت، ایسّائے پادِش گپتنت و پرستشِش کرت.
آیان په ایسّائے جنَگا سِنگ و ڈۆک چِت، بله ایسّا چه مردمانی چمّان چێر و اَندێم بوت، چه مزنێن پرستشگاها در آتک و شت.
نون آیانی چمّ پَچ بوتنت و ایسّااِش پَجّاه آورت بله هما دمانا چه آیانی چمّا چێر و اَندێم بوت.
رَندا، ایسّا دگه شِکل و دْرۆشمێا، دو مریدئے دێما زاهر بوت که دێم په یکّ کلّگێا رئوگا اَتنت.
بله ایسّا چه مردمانی نیاما در آتک، وتی راهی گپت و شت.
ایسُّپا برات پَجّاه آورتنت، بله آیان ایسُّپ پَجّاه نئیاورت.