30 آیان پَسّئو دات: ”اگن مئیاریگ مبوتێن، ما تئیی دستا نداتگاَت.“
اِبراهێم، اِساک و آکوبئے هُدا، بزان مئے پت و پیرُکانی هُدایا، وتی هِزمتکارێن ایسّا شان و شئوکت دات، هما که شما گراێنت و کۆشارێنت و پیلاتوسئے دێما آ نمَنِّت، هرچُنت که پیلاتوسا آییئے آزات کنگئے شئور کرتگاَت.
چه اِد و رَند، پیلاتوسا جُهدَ کرت که آییا آزات بکنت، بله یَهودیان کوکّارَ کرت: ”اگن تئو اے مردا آزات بکنئے، کئیسَرئے دۆست نهائے. هرکَس وتا بادشاه سرپد ببیت، کئیسَرئے دژمن اِنت.“
شمارا نگوَشتی که ’انسانئے چُکّ باید اِنت گُنهکارانی دستا دئیگ ببیت، باید اِنت سَلیب کَشّگ ببیت و سئیمی رۆچا پدا زندگ ببیت و جاه بجنت‘؟“
مزنێن دینی پێشوا آییئے سرا بازێن بُهتام جنَگا اَتنت.
”نون ما اورشَلیما رئوگا اێن، اۆدا انسانئے چُکّا گرنت و مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگرانی دستا دئینت. آییئے مَرکئے هُکما بُرّنت و درکئومێن مردمانی دستا دئینتی.
گڑا پیلاتوس ڈَنّا در آتک و چه آیان جُستی کرت: ”اے مردئے سرا شمئے بُهتام چے اِنت؟“
پیلاتوسا گوَشت: ”اِشیا ببرێت و وتی شَریَتئے هسابا په اِشیا شئور و هُکمے ببُرّێت.“ یَهودیان گوَشت: ”مارا اے اجازت نێست که کَسێا مَرکئے سزا بدئیێن.“
په همِشیا سکّی و سۆریَ سگّان، تنتنا چۆ ردکارا زمزیلان بَستگ آن. بله هُدائے هبر زمزیلان نبَستگ.
وتا پهرێزێت که چه شما کَسے هۆنی، دُزّ، رَدکار و پلێنڈ بئیگئے سئوَبا سکّی و سۆریانی تها مکپیت.