12 منا گۆن شما بازێن هبرے کنگی اِنت، بله شمارا اے وهدی آیانی اِشکُنگئے واک و توان نێست.
چه اِد و رند شمارا گُلام و بندهَ نگوَشان، چێا که گُلامَ نزانت واجه چے کنت. من شمارا وتی دۆست گوَشتگ چێا که هرچے که من چه پتا اِشکتگ، شمارا گوَشتگُن.
ایسّایا هُدائے هبر اَنچێن مِسال و دَروَرانی تها گۆن آیان درشانَ کرتنت که آ سرپد بوت بکننت.
مَرکئے سکّیئے سَگّگا رَند، وتی کاسِدانی دێما زاهرَ بوت و گۆن بازێن گواهیان پَدّریَ کرت که چه مُردگانی نیاما زندگ بوتگ و جاهی جتگ. آییا، تان چِلّ رۆچا وتا کاسِدانی دێما زاهرَ کرت و گۆن آیان هُدائے بادشاهیئے بارئوا هبریَ کرت.
چه اِد و رند، گۆن شما باز هبرَ نکنان، چێا که اے جهانئے سردار شئیتانَ کئیت. آییا منی سرا هچّ واک و اِهتیار نێست.
هُدائے دادرسیا هم زاهرَ کنت، چێا که اے جهانئے سردار شئیتان مئیاریگ کنگ بوتگ.
وهدے آ کئیت، بزان راستیئے روه، شمارا دێم په سَرجمێن راستیا رَهشۆنیَ کنت، پرچا که آ وتسرا هچَّ نگوَشیت، تهنا هما چیزّانَ گوَشیت که اِشکُنتِش و شمارا دێمئے هالانی بارئوا سرپدَ کنت.