یوهَنّا 14:21 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²¹ آ کَسا که منی هُکم گۆن اَنت و اِشانی سرا کارَ کنت، هما کَس منا دۆستَ داریت. آ که منا دۆستَ داریت، منی پت هم آییا دۆستَ داریت و من هم آییا دۆستَ داران و وتا په آییا زاهرَ کنان.“

یوهَنّا 14:21 Referans Kwoze

یوهَنّا 14:15

اگن شما منا دۆستَ دارێت، گڑا منی هُکمانَ مَنّێت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 5:3

هُدادۆستی همِش اِنت که هُدائے هُکمان کار ببندێن و آییئے هُکم گرانێن بارے هم نه‌اِنت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:5

بله کَسے که آییئے هبرانی سرا کارَ کنت، په راستی، هُدائے مِهر آییئے دلا کامل و سررێچ بوتگ. چه همے چیزّا زانێن که ما ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا اێن.

یوهَنّائے دومی کاگد 1:6

مِهر همش اِنت که آییئے هُکم و پرمانانی سرا زِند بگوازێنێن. آییئے هُکم همش اِنت که شما چه بُنگێجا اِشکتگ. همے مِهرئے هُکمئے سرا زِند بگوازێنێت.

یوهَنّا 16:27

پت وت شمارا دۆستَ داریت، چێا که شما منا دۆست داشتگ و مَنّتگ که من چه هُدائے نێمگا آتکگان.

لوکا 11:28

ایسّایا آییئے پَسّئوا درّاێنت: ”بَهتاور هما اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت و آیانی سرا کارَ کننت.“

یوهَنّا 15:14

اگن شما منی هُکمانی سرا کار بکنێت، منی دۆست اێت.

اِلهام 3:20

بچار، من دروازگئے دپا اۆشتاتگان و ٹُکّگا آن. اگن کَسے منی تئوارا اِشکنت و دروازگا پچَ کنت، من تها کایان. من گۆن آییا و آ گۆن من وراکَ وارت.

اِلهام 22:14

بَهتاور هما اَنت که وتی پۆشاکانَ شۆدنت تانکه چه زِندئے درچکا ورگئے اجازتِش ببیت و چه شهرئے دروازگان، تها شت بکننت.

اِلهام 2:17

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.

یوهَنّا 17:23

من آیانی دل و درونا بمانان و تئو منیگا و آ سَرجما همسِتک و همدل ببنت، تانکه جهان بزانت که تئو منا رئوان داتگ و اَنچۆ که تئو منا دۆست داشتگ، آ هم تئو همے پئیم دۆست داشتگ‌اَنت.

زَبور 35:27

آ که واهگِش منی بێمئیاری اِنت شادمان باتنت و شادهیئے گوانکا بُرز کناتنت، مُدام بگوَشاتنت: ”هُداوند مزن اِنت که چه وتی هزمتکارئے سلامتیا گَلَ بیت.“

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:1

بچارێت که پتا چۆنێن مِهرے مارا بَکشتگ که هُدائے چُکّ زانگ ببێن و بێشکّ ما هُدائے چُکّ اێن. دنیا مارا نزانت و پَجّاهَ نئیاریت چێا که دنیایا آ هم پَجّاه نئیاورت.

په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 2:16

مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے جند و مئے هُداێن پت که مارا دۆستَ داریت و وتی رهمتئے برکتا مارا ابَدی دلبڈّی و شَرّێن اُمێتی داتگ،

یوهَنّا 16:14

آ منی شان و شئوکتا زاهرَ کنت، چێا که هرچے که شمارا سرپدَ کنت، چه منِشَ زوریت.

یوهَنّا 14:18

شمارا یَتیم و چۆرئوَ نکنان، شمئے کِرّا پِرَ ترّان.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 4:22

هُداوند گۆن تئو گۆن بات. شمارا رهمت سر بات.

کاسِدانی کار 22:18

ایسّا مَسیهُن دیست که منا گوَشتی: ’زوتّ کن. چه اورشَلیما در کپ، چێا که اِدئے مردم منی بارئوا تئیی گواهیا نمَنّنت.‘

دَرگوَز 33:18

موسّایا گوَشت: ”وتی شان و شئوکتا منا پێش دار.“