36 شَمونپِتْرُسا گوَشت: ”او هُداوند! کجا رئوئے؟“ ایسّایا پَسّئو دات: ”اَنچێن جاهے رئوان که تئو انّون گۆن من آتکَ نکنئے. بله رَندترا کائے.“
چێا که زانان کمّێن وهدێا رند اے تَمبوا رُکستَ کنان. هُداوندێن ایسّا مَسیها منا چه اے هبرا سهیگ کرتگ.
او منی چُکّان! اَنگت تان گوَنڈێن وهدێا من گۆن شما گۆن آن. رَندا شما منی شۆهازا گردێت. هما ڈئولا که من گۆن یَهودیان گوَشت، گۆن شما هم گوَشان: آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت.
گڑا چه مُریدان لهتێنا گۆن یکدگرا گوَشت: ”پَرچا گوَشیت: ’کمّێن وهدێا رَند منا نگندێت، بله پدا کَمُّکے رَندترا منا گندێت،‘ یا اے هبر که آ گوَشیت: ’پتئے کِرّا رئوان،‘ آییئے مکسد چے اِنت؟“
منی پتئے لۆگا بازێن بانے هست. اگن نه، من شمارا گوَشتگاَت که رئوان تانکه په شما جاگهے تئیار بکنان.
نون من وتی دێم دئیۆکئے کِرّا رئوان و چه شما هچکَس جُستَ نکنت که کجا رئوئے؟