50 نزانێت که په شما شرتر همِش اِنت که سَرجمێن کئومئے تباهیئے بدلا، یکّ مردمے کئومئے جاها بمریت؟“
اے هما کئیاپا اَت که یَهودیانا اے سۆجی داتگاَت که کئومئے جاها یکّ مردمێئے مِرَگ شرتر اِنت.
گوَشتی: ”نبیسگ بوتگ که مَسیه باید اِنت سکّی بسگّیت، ساه بدنت و سئیمی رۆچا، چه مُردگانی نیاما جاه بجنت و
چێا مگوَشێن: ”بیاێت بدی کنێن تان بَر و سَمری نێکی ببیت“؟ هما پئیما که لهتێن مردم مارا بُهتامَ جنت و گوَشیت که ما چُش گوَشگا اێن. آیانی هَکّ اِنت که مئیاریگ کنگ ببنت.
چه اِد و رَند، پیلاتوسا جُهدَ کرت که آییا آزات بکنت، بله یَهودیان کوکّارَ کرت: ”اگن تئو اے مردا آزات بکنئے، کئیسَرئے دۆست نهائے. هرکَس وتا بادشاه سرپد ببیت، کئیسَرئے دژمن اِنت.“
اگن اِشیا همے ڈئولا یله بدئیێن، سجّهێن مردم اِشیئے سرا ایمانَ کارنت و رومیَ کاینت و مئے مزنێن پرستشگاه و کئوما چه مئے دستا پچَ گِرَنت.“
پمێشکا اگن تئیی راستێن چمّ ترا دێم په گناها ببارت، آییا کَشّ و دئور بدئے، چێا که چه سَرجمێن جانئے دۆزها کپگا په تئو شرتر همِش اِنت که تئیی جسمئے یکّ بند و بۆگے چه تئو جتا ببیت.