45 بازێن یَهودیے که مَریَمئے کِرّا آتکگاَت، وهدے ایسّائے اے کارِش دیست، آییئے سرا ایمانِش آورت.
بازێن یَهودیے، مَرتا و مَریَمئے کِرّا په آیانی براتئے پُرسا آتکگاَت.
آ رۆچان، ایسّا سَرگوَزئے ائییدا اورشَلیما اَت. بازێن مردمێا که ایسّائے اَجَبَّتێن نشانی دیستنت، آییئے نامئے سرا ایمانِش آورت.
اَنگت هم یَهودیانی بازێن سرۆکێا آییئے سرا ایمان آورت. بله چه همے تُرسا که پَریسی آیان چه کَنیسَها در مکننت، نامِشَ نگپت.
هما یَهودی که لۆگا مَریَمئے کِرّا اَتنت و آییا تسلّا دئیگا اَتنت، وهدے دیستِش که مَریَم په اِشتاپی پاد آتک و چه لۆگا در آتک، آییئے رَندا کپتنت. وتمانوت گوَشتِش: ”بلکێن په گرێوگا کَبرئے سرا رئوت.“
بازێن مردمے آییئے کِرّا آتک. وتمانوتا گوَشگا اَتنت: ”یَهیایا هچّ مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێش نداشت، بله اے مردئے بارئوا هر چیزّے که گوَشتگی، راست اِنت.“
چه مُچّیئے مردمان بازێنێا آییئے سرا ایمان هم آورت و گوَشت: ”وهدے مَسیهَ کئیت، چه اے مردا گێشتر مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێشَ داریت؟“
وهدے اِسراییلیان هُداوندئے زۆرمَندێن دست دیست که مِسریانی هلاپا چِستی کرتگاَت، چه هُداوندا تُرستِش و هُداوندئے جند و هُداوندئے هِزمتکار موسّائے سرا باوَرِش کرت.