20 وهدے مَرتا سَهیگ بوت که ایسّا پێداک اِنت، آییئے پێشوازیا شت، بله مَریَم لۆگا نِشت.
پدا ما که اَنگت زندگ اێن و همدا اێن، چِست کنگ و گۆن آیان هئوار جمبرانی تها آسمانا برگَ بێن که هُداوندا دیدار بکنێن. اے پئیما، مُدام گۆن هُداوندا یکجاهَ بێن.
وهدے اۆدئے باوَرمندێن براتان اِشکتگاَت که ما پێداک اێن، گڑا تان ”آپیوسئے بازارا“ و ”سئے مُساپرجاه“ نامێن مێتگێا مئے پێشوازیا آتکنت. پولُسا که دیستنت، آییا دِلبڈّیے رَست و هُدائے شُگری گپت.
وهدے پِتْرُس آییئے لۆگا آتک و رَست، کُرنیلیوسا وشّاتک کرت و سُجده کنان آییئے پادان کپت.
ایسّا اَنگت مێتگا نپُترتگاَت، همۆدا اَت که مَرتا آییئے پێشوازیا شتگاَت.
آ وهدا آسمانی بادشاهی، هما دَهێن نِشتگێن جنێنچُکّانی پئیما بیت که وتی چِراگِش زرتنت و سالۆنکئے پێشوازیا در کپتنت.
شپنێما کوکّار مَچِّت که ’هئیّا بیاێت، سالۆنک پێداک اِنت و وشّاتکی کنێت.‘