42 اۆدا بازێن مردمێا ایسّائے سرا ایمان آورت.
بازێنێا آییئے هبر گۆش داشتنت و ایمانِش آورت.
اَنگت هم یَهودیانی بازێن سرۆکێا آییئے سرا ایمان آورت. بله چه همے تُرسا که پَریسی آیان چه کَنیسَها در مکننت، نامِشَ نگپت.
بازێن یَهودیے که مَریَمئے کِرّا آتکگاَت، وهدے ایسّائے اے کارِش دیست، آییئے سرا ایمانِش آورت.
چه اے هبرانی اِشکُنگا، بازێنێا ایسّائے سرا ایمان آورت.
چه مُچّیئے مردمان بازێنێا آییئے سرا ایمان هم آورت و گوَشت: ”وهدے مَسیهَ کئیت، چه اے مردا گێشتر مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێشَ داریت؟“
چه آ شهرئے سامِریان بازێنێا پمێشکا ایسّائے سرا ایمان آورت که آ جنێنا گواهی داتگ و گوَشتگاَت: ”هر چیزّے که من کرتگ، آییا منا گوَشتنت.“
آ رۆچان، ایسّا سَرگوَزئے ائییدا اورشَلیما اَت. بازێن مردمێا که ایسّائے اَجَبَّتێن نشانی دیستنت، آییئے نامئے سرا ایمانِش آورت.