24 یَهودی آییئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت، گوَشتِش: ”تان کدێن مارا اے ڈئولا شکّئے تها دارئے؟ اگن تئو مَسیه ائے، راست و پکّا بگوَش.“
وهدے اورشَلیمئے شهرئے یَهودیان وتی لهتێن دینی پێشوا و لاوی کَبیلهئے مردم یَهیائے کِرّا رئوان دات که جُست بگرنت: ”تئو کئے ائے؟“ آییا اِنکار نکرت، تچک و په راستی گواهی دات و گوَشتی: ”من مَسیه نهآن.“
زانا، تئو چه مئے پت اِبراهێما مستر ائے؟ آ مُرت و نبی هم مُرتنت. زانا، تئیی دلا تئو کئے ائے؟“
آیان جُست کرت: ”تئو کئے ائے؟“ ایسّایا پَسّئو دات: ”من هما آن که من چه بِنداتا شمارا گوَشت.
که چه آییا جُست بکننت: ”بارێن، تئو هما ائے که آیگی اَت، یا په دگرێا رهچار ببێن؟“
من په نمونه و مسال گۆن شما اے هبر کرتگاَنت، بله یکّ وهدے کئیت که دگه برے په نمونه و مسال هبرَ نکنان، گۆن شما تچکا تچک پتئے بارئوا هبرَ کنان.
آییئے پت و ماتا چه یَهودیان تُرست، پمێشکا اے ڈئولا پَسّئوِش دات. یَهودیان چه پێسرا شئور کرتگاَت که هرکَس باوَر بکنت و بگوَشیت که ایسّا، مَسیه اِنت، آییا چه کَنیسَها درَ کنێن.
مردم، هُدائے واده داتگێن رَکّێنۆکئے اِنتزار و وَدارا اَتنت، پمێشکا هئیالِشَ کرت که بلکێن یَهیا هما مَسیه اِنت؟
وهدے ایسّایا تچکاتَچک اے سجّهێن هبر کرتنت، پِتْرُسا آ یکّ کِرّے برت و گوَشتی: ”او واجه! دگه برے چُشێن هبر مکن.“
یَهودیان یکّ برے پدا سنگ و ڈۆک چِت که آییا سِنگسار بکننت.
یَهودیان درّاێنت: ”په نێکێن کارێا ترا سِنگسارَ نکنێن، په تئیی کُپران اے کارا کنێن. تئو بنیآدمے ائے، بله گوَشئے که من هُدا آن.“