25 اَنچُش هم، بَنّامێن جنێن رَهاب چه وتی کار و کِردا پاک و پهرێزکار هساب آرگ نبوت، هما وهدا که چاریگی جاه و پناه داتنت و چه دگه راهێا تاچێنتنت؟
چه اے دوێنان کجام بَچّا وتی پتئے هبر زرت؟“ آیان پَسّئو دات: ”ائولیگا.“ ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”باور کنێت، سُنگی و مالیاتگیر و بَدکارێن جَنێن چه شما پێسر هُدائے بادشاهیا رئونت.
بوازِ سَلْمون که آییئے ماتئے نام رَهاب اَت، اۆبئیدِ بواز که ماتئے نامی روت اَت، یَسّیِ اۆبئید،
گندئے که آییئے باوَرمندی و کارکِرد، هۆریگا دێما شتنت و باوَرمندی گۆن کارکِردا سَرجم بوت.
نون بوتَ کنت کَسے بگوَشیت: ”تئیی کِرّا باور هست و منی کِرّا کار و کِرد. تئو وتی باوَرا بے کار و کِردا منا پێش بدار و من چه وتی کار و کِردا، ترا وتی باوَرا پێشَ داران.“
یاسونا هم وتی لۆگا برتگاَنت. رومئے کئیسَرئے ناپرمانیا کننت و گوَشنت دگه بادشاهے هست که نامی ایسّا اِنت.“
گڑا گندێت که هرکَس چه وتی کارکِردا پاک و پهرێزکار زانگَ بیت، تهنا چه باور و ایمانا نه.