پێدایش 49:18 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁸ او هُداوند! وداریگ آن که تئو برَکّێنئے.

پێدایش 49:18 Referans Kwoze

زَبور 119:174

او هُداوند! په هما نجاتا تلوَسَگا آن که چه تئیی نێمگا اِنت و تئیی شَریَت منی شادمانی اِنت.

زَبور 119:166

او هُداوند! په هما نجاتا وداریگ آن که چه تئیی نێمگا اِنت و تئیی هُکمانی رَندگیریا کنان.

زَبور 130:5

من په هُداوندا ودارَ کنان، منی سجّهێن دل و جان ودارَ کنت و منی اُمێت گۆن هُدائے هبرا اِنت.

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 1:10

آییئے چُکّئے ودارا ببێت، هما که چه آسمانا کئیت، هما که هدایا چه مُردگان زندگ کرت بزان ایسّا که مارا چه آیۆکێن گزَبا رَکّێنیت.

لوکا 2:30

چێا که من گۆن وتی چمّان چه تئیی نێمگا اے نِجات و رَکّێنگ دیستگ

لوکا 2:25

هما وهدا اورشَلیمئے شهرا، شَمون نامێن مردے هست‌اَت که پهرێزکار و هُدادۆستے اَت و بنی اِسراییلیانی رَکّێنۆکئے رَهچار اَت و هُدائے پاکێن روه، گۆن آییا گۆن اَت.

لوکا 1:30

پرێشتگا گوَشت: ”او مَریم! متُرس، چێا که هُدائے مِهر و رهمت تئیی همراه اِنت.

مَتّا 1:21

آ، مردێن‌چُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما ایسّا بکن، چێا که آ وتی کئوما چه آیانی گناهانَ رَکّێنیت.“

زَبور 85:7

او هُداوند! وتی مِهرا مارا پێش بدار و مارا هما رَکّێنگا ببَکش که چه تئیی نێمگا اِنت.

زَبور 40:1

گۆن سَبرے په هُداوندا ودارُن کرت، دێمی گۆن من ترّێنت و منی پریاتی اِشکت.

زَبور 14:7

کَسے چه سَهیونا بیایات و اِسراییلا برَکّێنات. وهدے هُداوند وشبهتیا په وتی کئوما پِرَ ترّێنیت، آکوب گَل و بالَ بیت و اِسراییل شادهیَ کنت.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 5:5

بله ایمانئے سئوَبا، ما چه پاکێن روهئے برکتا هما پاکی و پلگاریئے ودارا اێن که مارا آییئے اُمێت هست.

پولُسئے کاگد په رومیان 8:25

اگن هما چیزّئے اُمێتوار ببێن که اَنگت مارا نێست، گڑا په سَبر آییئے وَدارا بێن.

پولُسئے کاگد په رومیان 8:19

چێا که سجّهێن هستی، په بێسَبری همے وَدارا اِنت که هُدائے چُکّ کدێن زاهر کنگَ بنت.

لوکا 23:51

بله په ایسّائے مئیاریگ کنگا گۆن آیانی شئور و هبران همدل نه‌اَت. آ، یَهودیانی شهر اَریماتیائے مردمے اَت و هُدائے بادشاهیئے رَهچار و وداریگ اَت.

مَرکاس 15:43

ایسُّپ نامێن مردے که اَریماتیائے شهرئے نندۆک اَت، سرۆکانی دیوانئے اِزَّتمندێن باسکے اَت و وت هم هُدائے بادشاهیئے رَهچار و وداریگ اَت. جُمَهئے بێگاها پیلاتوسئے کِرّا شت و گۆن بهادُرّی و دِلێری، ایسّائے جۆنئے برگئے اِجازتی لۆٹت.

زَبور 123:2

اَنچۆ که گُلامێئے چمّ وتی واجهئے دستا سَکّ اَنت و مۆلدێئے چمّ وتی بانُکا مئے چمّ هُداوندێن هُدایا سَکّ اَنت که مئے سرا رهم بکنت.

زَبور 119:41

تئیی مِهر منا سَر بات، او هُداوند، و هما نجات هم که تئو کئول کرتگ.

زَبور 62:5

او منی اَرواه! په اێمنی تهنا هُدائے رهچار بئے، چیا که منی اُمێت گۆن هماییا اِنت.

زَبور 62:1

منی اَرواه په اێمنی تهنا هُدائے رهچار اِنت، چیا که منی رَکّێنگ چه هماییئے نێمگا اِنت.

پێدایش 49:17

دان رهسرا مارے بیت، کِشکئے کَشا سْیَه‌مارے، اَسپانی سْرُمبان ڈنگَ جنت که سوار پُشتکا بکپیت.

دَرگوَز 15:2

هُداوند منی زۆر و واک و منی نازێنک اِنت. هُداوند په من نجاتے بوت. منی هُدا اِنت، منَ نازێنانی. منی پتئے هُدا اِنت و من آییا سَتا و سَنا کنان.