10 شَمونئے مردێنچُکّ یَموێل و یامین و اوهَد و یاکین و سۆهَر و شاوول اَتنت. شاوولئے مات کَنهانیے اَت.
شَمونئے مردێنچُکّ یَموێل و یامین و اوهَد و یاکین و سۆهَر و شاوول اَتنت. شاوولئے مات کَنهانیے اَت. شَمونئے ٹَکّ همِش اَتنت.
لیاه پدا لاپپُرّ بوت و وهدے مردێنچُکّے آورتی، گوَشتی: ”هُداوندا دیست که من نادۆستے آن، پمێشکا منا اے چُکّی هم دات.“ گڑا چُکّئے نامی شَمون کرت.
گڑا آکوبا گۆن شَمون و لاویا گوَشت: ”شما منا اَزابے سرا دات که شما منا اے مُلکئے مردم، بزان کَنهانی و پِریزّیانی دلا سْیَهرو کرت. ما کَمُّک اێن و اگن اے مردم وتی زۆرا یکّ بکننت و منی سرا اُرُش بکننت، من و منی لۆگئے مردم تباهَ بێن.“
سئے رۆچ گوَست. اَنگت آیان سُنّتئے درد پِر اَتنت که آکوبئے دو چُکّ، دینَهئے برات شَمون و لاویا وتی زَهم زُرتنت و نادِلگۆشێن شهرئے سرا اُرُش کرت و شهرئے سجّهێن مردێنِش کُشتنت.
اِساکا آکوب لۆٹاێنت و برکت دات. هُکمی دات و گوَشتی: ”کَنهانی جنکّے سانگ مکن.
روبِنئے مردێنچُکّ هَنوک و پَلّو و هِسرون و کَرْمی اَتنت.
لاویئے مردێنچُکّ گِرشۆن و کُهات و مِراری اَتنت.