10 پێشکارا گوَشت: ”شَرّ اِنت. هرچے که شما گوَشێت، بله هرکَسئے کِرّا که اے در کپت، آ منی گُلامَ بیت و اے دگه بێمئیارَ بێت.“
بله اگن اے کار رۆچئے دَر آیگا رند بوت، گڑا هۆن، کُشۆکئے سرا اِنت. هرکَس که دُزّیَ کنت، باید اِنت مَلام پُرّ بکنت، بله اگن په مَلامئے پُرّ کنگا هچّی نێست، گڑا جندی بها کنگ ببیت و مَلام پُرّ کنگ ببنت.
گڑا، او منی واجه! بِلّ که اے بچکّئے بدلا تئیی کَستر اِدا بمانیت و تئیی گُلامیا بکنت و اے بچکّ گۆن وتی براتان پِر بترّیت.
بله ایسُّپا گوَشت: ”من هچبر چشێن کارے نکنان. اێوکا هما مردم منی گُلامَ بیت که پیاله آییئے کرّا در کپتگ. شما آ دگه مردم په سلامتی وتی پتئے کرّا برئوێت.“
واجه! چه ما هرکَسئے کِرّا دُزّیئے مال در آتک، آییئے سِزا مَرک اِنت و ما اے دگرانی سِزا همِش اِنت که تئیی گُلامَ بێن.“
هر یکّێا اِشتاپ اِشتاپا وتی گۆنی زمینا اێر کرت و بۆتک و