25 گڑا ایسُّپا گۆن پِرئونا گوَشت: ”تئوِ پِرئونئے دوێن واب یکّ اَنت. هما کار که هُدا دێمترا کنتی، په تئوِ پِرئونا پدّری کرتگ.
اَنچُش که تئو دیست، سِنگ چه کۆهێا سِندگ بوت، مردمی دستێا نَسِست، و آسن، بْرنج، گِل، نُگره و تلاهی هورت کرتنت. او بادشاه! مزنێن هُدایا په تئو پدّر کرتگ که دێمتِرا چے بیت. پمێشکا واب راست اِنت و اِشیئے مانا هم پَکّا اِنت.“
چه اِشان و رند من چارت تَه آسمانا دروازگے پَچ اِنت و هما کَرنائے ڈئولێن تئوار که من پێسرا اِشکتگاَت گۆن من هبرا اِنت. گوَشگا اَت: ”اِدا بُرزاد بیا که من ترا پێشَ داران چه اے چیزّان و رند اَلّما چے بئیگی اِنت.“
نون شَرّ هۆش و سار کنێت، چێا که اے سجّهێن جاورانی بئیگا پێسر من شمارا هال داتگ.
آ وهدا، دو مردم کِشارانی سرا کارا بیت، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت.
بادشاها گۆن دانیالا گوَشت: ”بێشک تئیی هُدا، هُدایانی هُدا اِنت و بادشاهانی هُداوند اِنت و رازانی پدّر کنۆک، چێا که تئو اے راز پدّر کرت کرتگ.“
هُداوندا هما نجات پێش داشتگ که چه آییئے نێمگا اِنت، وتی اَدلی کئومانی چمّان پدّر کرتگ.
ایسُّپا گوَشت: ”اے چه منی وَس و واکا در اِنت، بله هُدا تئوِ پِرئونا هئیرێن پسّئوے داتَ کنت.“
چێا که اے رندی من وتی سجّهێن کَهران تئیی جند و تئیی هِزمتکار و تئیی مردمانی سرا دئورَ دئیان که تئو بزانئے که سجّهێن دنیایا منی پئیمێن نێست.
هپتێن شَرّێن گۆک هپت سال اَنت و دانئے هپتێن شَرّێن هۆشگ هم هپت سال اَنت. دوێن واب یکّ اَنت.
من گۆن تئوِ پِرئونا گوَشت، هما کار که هُدا دێمترا کنتی، په تئوِ پِرئونا پدّری کرتگ.
اے واب پمێشکا تئوِ پِرئونئے سرا دو رندا آتکگ که هُدایا پَکّاییا پئیسله کرتگ و هُدا اے کارا همے زوتّانَ کنت.
آیان پَسّئو دات: ”ما دوێنان واب دیستگ و کَسّ نێست که مانااِش بکنت.“ ایسُّپا گوَشت: ”وابانی مانائے زانگ وَه هُدایی کارے. وتی وابان منا بگوَشێت.“