26 سئیتا هم مردێنچُکّے بوت و آییئے نامی اێنۆش کرت. همے وهدا مردمان هُداوندئے نامئے تئوار کنگ بِندات کرت.
شُگرگزاریئے کُربانیگے ترا پێشَ کنان و هُداوندئے ناما گِران.
چه اۆدا آ، دێم په کۆهستگا، بئیتاێلئے رۆدراتکی نێمگا شت و وتی گِدانی اَنچێن جاگهے مِکّ کرت که بئیتاێلئے شهر آییئے رۆنِندی نێمگا و اَیائے شهر، رۆدراتکی نێمگا اَت. اۆدا په هُداوندا کُربانجاهے اَڈّی کرت و هُداوندئے نامی تئوار کرت.
کِنانِ اێنۆش، اێنۆشِ سئیت، سئیتِ آدم، و آدم چه هُدائے نێمگا اِنت.
اِساکا اۆدا کُربانجاهے اَڈّ کرت و هُداوندئے نامی تئوار کرت. وتی گِدانی همۆدا مِکّ کرت و آییئے هِزمتکاران همۆدا چاتے جَت.
چێا که ”هرکَس هُداوندئے ناما تئوار بکنت، رَکّیت.“
وهدے شاوولی در گێتک، گۆن وت اَنْتاکیَها برتی. اۆدا اے دوێن، تان سالێا گۆن کِلیسائے باوَرمندان هۆر بوتنت و بازێن مردمے درس و سَبکِّشَ دات. اے اَنْتاکیَهئے شهر اَت که ائولی رندا مرید، ”مَسیهی“ گوَشگ بوتنت.
آ رۆچا، هرکَس هُداوندئے ناما بگیپت، رَکّیت.“‘