13 اِسراییلا گۆن ایسُّپا گوَشت: ”تئو زانئے که تئیی برات رمگئے چارێنگا شِکێما شتگاَنت. وتا گیشّێن و آیانی کِرّا برئو.“ ایسُّپا گوَشت: ”شَرّ اِنت.“
نون باگئے هُدابندا وتی دلا پِگر کرت که ’چۆن بکنان؟‘ اے رندا، وتی دۆستێن چُکّا راهَ دئیان، بلکێن آییئے روا بدارنت.
گۆش دارێت! من شمارا رئوانَ کنان، بله شما اَنچُشَ بێت که گُرکانی نیاما پَس. پمێشکا مارانی ڈئولا هُژّار و کپۆدرانی ڈئولا ساده ببێت.
آکوب وتی پتئے کِرّا شت و گوَشتی: ”منی پت!“ اِساکا گوَشت: ”جی منی چُکّ! تئو کئے ائے؟“
وهدے اِساک پیر بوت، چمّی نِزۆر بوتنت و مئیمیَ نکرت. یکّ رۆچے وتی مسترێن چُکّ، ایسّویی لۆٹت و گوَشتی: ”او منی چُکّ!“ آییا گوَشت: ”جی.“
اے چیزّان و رند، هُدایا اِبراهێم چَکّاسِت. گۆن اِبراهێما گوَشتی: ”اِبراهێم!“ اِبراهێما پَسّئو دات: ”جی!“
آکوب که چه پَدّاناَراما پِر ترّگا اَت، شِکێمئے شهرا کَنهانئے سرڈگارا په سلامتی سر بوت و شهرئے نزّیکّا اُردی کرت.
ایسُّپئے براتان پتئے رمگ په چارێنگا شِکێمئے نزّیکّا برتگاَت.
بله هُداوندئے پرێشتگا چه آسمانا اِبراهێم تئوار کرت: ”اِبراهێم! او اِبراهێم!“ اِبراهێما پَسّئو دات: ”جی!“