29 وتی گُڈّی دَمی کَشّت و گۆن وتی مُرتگێن مهلوکا هئوار بوت. اِساکا شَرّێن مزنێن اُمرے کرت و پیر بوت و مُرت. آییئے مردێنچُکّان، بزان ایسّو و آکوبا آ زُرت و کبر کرت.
بله تئو وت په اێمنی وتی بُنپیرُکانی کِرّا رئوئے و شَرّێن مزنێن اُمرێا رند کَبر کنگَ بئے.
وهدے آکوبا وتی چُکّانی سۆج دئیگ هلاس کرت، نپادئے سرا وتی پادی تچک کرتنت، گُڈّی دَمی کشّت و گۆن وتی مُرتگێن مردمان هئوار بوت.
اۆدا اِبراهێم و آییئے جَن سارَه کبر کنگ بوتگاَنت، اِساک و آییئے جَن رِبِکّا کبر کنگ بوتگاَنت و من لیاه هم همۆدا کبر کرتگ.
اِسماێلا یکّ سَد و سی و هپت سال اُمر کرت. وتی گُڈّی دَمی کَشِّت و مُرت و گۆن وتی مُرتگێن مهلوکا هئوار بوت.
گۆن هێدێن پێشانیگے وتی نگنا ورئے تان هما وهدا که هاکا پِرَ ترّئے، چێا که چه همِشیا زورگ بوتگئے. تئو هاکے ائے و پدا هاکا پِرَ ترّئے.“
چه هما وهدا ایسّوا په آکوبا کێنگ دلا داشت، هما برکتئے سئوَبا که پتا آییارا داتگاَت. دلا گوَشتی: ”منی پتئے پُرسئے رۆچ نزّیکّ اَنت. رندا وتی برات آکوبا کُشان.“
آکوبئے سجّهێن بَچّ و جنکّ په آییئے تَسَلّا دئیگا آتکنت، بله آ تَسَلّا نبوت. گوَشتی: ”من پُرسیگا پُرسیگ مُردَگانی جهانا، وتی چُکّئے کِرّا جَهلادَ رئوان.“ و پت مُدام په ایسُّپا گرێوَگا اَت.
وهدے من سر اێر کرت و وتی پت و پیرُکانی کرّا شتان، منا چه مِسرا بر و همایانی کِرّا کبر کن.“ ایسُّپا گوَشت: ”شَرّ اِنت. اَنچُشَ کنان.“