پێدایش 32:9 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁹ نون آکوبا دْوا کرت: ”او منی پت اِبراهێمئے هُدا! منی پت اِساکئے هُدا! او هما هُداوند که گۆن من گوَشتِت: ’مُلکا وتی سیادانی کِرّا واترّ کن که من ترا سبز و آبادَ کنان!‘

پێدایش 32:9 Referans Kwoze

پێدایش 31:42

اگن منی پتئے هُدا، اِبراهێمئے هُدا و اِساکئے هُدا گۆن من گۆن مبوتێن، اَلّما تئو منا هۆرک و هالیگێن دستان راه داتگ‌اَت، بله هُدایا منی بزّگی و زَهمت دیستگ و دۆشی ترا نِهرّ و هکّلی داتگ.“

پێدایش 31:13

من بئیت‌اێلئے هُدا آن، هما جاگهئے هُدا آن که تئو اۆدا چێدَگێارا رۆگن پِر مُشت و گۆن من کئولے کرت. نون پاد آ، چه اے سرڈگارا در آ و وتی پێدائِشی مُلکا واتَرّ کن.‘

پێدایش 28:13

هُداوند چه پَدانکا بُرزتر اۆشتاتگ‌اَت. گوَشتی: ”من هُداوند آن، تئیی پت اِبراهێمئے هُدا و اِساکئے هُدا. اے زمینئے سرا که تئو انّون وپتگئے، من اِشیا ترا و تئیی نَسل و پَدرێچارا دئیان.

پێدایش 31:3

گڑا هُداوندا گۆن آکوبا گوَشت: ”وتی پت و پیرُک و سیادانی مُلکا واتَرّ کن. من گۆن تئو گۆن آن.“

زَبور 50:15

سکّی و سۆریانی رۆچا منا بلۆٹ، من ترا نجاتَ دئیان و تئو منا شان و شئوکتَ دئیئے.“

پێدایش 31:53

اِبراهێمئے هُدا، ناهۆرئے هُدا، آیانی پتئے هُدا منی و تئیی نیاما دادرَس بات.“ گڑا آکوبا وتی پت اِساکئے هُدائے ناما سئوگند وارت.

زَبور 91:15

آ منا تئوارَ کنت و من پسّئویَ دئیان، سکّیان آییئے همراهَ بان، آییا نجاتَ دئیان و اِزّتَ بَکشان.

دَرگوَز 3:6

هُدایا پدا گوَشت: ”من تئیی پتئے هُدا آن، اِبراهێمئے هُدا، اِساکئے هُدا و آکوبئے هُدا آن.“ موسّایا هُدائے چارگ تُرست و وتی دێمی گِپت.

پێدایش 31:29

من ترا آزار داتَ کنان، بله دۆشی تئیی پتئے هُدایا گۆن من گوَشت: ’هبردار! آکوبا هچّ مگوَش، نه شَرّ، نه هراب.‘

پێدایش 17:7

من وتی و تئیی نیامئے اَهد و پئیمانا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے جۆڑَ کنان، گۆن تئو و گۆن تئیی آیۆکێن نَسل و پَدرێچا. من تئیی هُدا آن و چه تئو رند تئیی پُشپَدئے هُدا بان.

پێدایش 28:15

بچار، من گۆن تئو گۆن آن و هر کجا که رئوئے تئیی چار و گُزارا کنان و ترا پدا همے سرڈگارا کاران. تانکه من گۆن تئو وتی کئول پوره نکرتگ، ترا یلهَ ندئیان.“

پێدایش 32:8

دلا گوَشتی: ”اگن ایسّو بیئیت و یکّ رُمبێئے سرا اُرُش بکنت، گڑا دومی رُمب تَتکَ کنت.“

پێدایش 49:25

تئیی پتئے هُدائے برکتا، که ترا مدتَ کنت، پُرواکێن هُدائے برکتا، که ترا برکتَ دنت. گۆن آسمانئے برکتان، چه بُرزا، گۆن جُهلانکیئے برکتان، چه جَهلا و گۆن چُکدان و گْوَرانی برکتان ترا برکتَ دنت.