پێدایش 32:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹ منا چه منی براتئے دستا برَکّێن. منا چه ایسّوا رَکّێن که منا چه آییا تُرسیت. آ مئیئیت و منی و منی چُکّ و چُکّانی ماتانی سرا اُرُش مکنت.

پێدایش 32:11 Referans Kwoze

مَتّا 6:13

مارا آزمائِش و چَکّاسا دئور مدئے و چه شئیتانا برَکّێن.‘

دانیال 3:17

اگن ما آسا دئور دئیگ ببێن، هما هُدا که ما آییئے هِزمتا کنێن، مارا چه رۆکێن کورَهئے آسا رَکّێنتَ کنت و هما مارا چه تئوِ بادشاهئے دستا هم رَکّێنیت.

زَبور 142:6

منی پریاتا گۆش دار که من مزنێن سکّی و سۆریان کپتگان. منا چه آ مردمان برکّێن که منی رندا کپتگ‌اَنت، چێا که چه من زۆرمندتر اَنت.

زَبور 119:134

منا چه انسانئے زُلما بمۆک که تئیی رهبندانی رَندگیریا کرت بکنان.

زَبور 43:1

او هُدا! گناهئے بُهتاما چه منی سرا بٹَگلێن، هُداناباورێن کئومێئے دێما، په منی هَکّا جاه بجن و منا چه بدکار و پرێبکارانی دستا برَکّێن،

زَبور 31:2

وتی دلگۆشا گۆن من بدار و منا زوتّ برَکّێن. په من پناهئے تلارے بئے و په منی رَکّێنگا مُهرێن کلاتے.

زَبور 25:20

منی زِندا بپهرێز و برَکّێن، مئیل که شرمندگ ببان، چیا که تئیی باهۆٹ و مئیار آن.

زَبور 16:1

او هُدا! منا په شَرّی بدار، که تئیی مئیار و باهۆٹ بوتگان.

پێدایش 27:41

چه هما وهدا ایسّوا په آکوبا کێنگ دلا داشت، هما برکتئے سئوَبا که پتا آییارا داتگ‌اَت. دلا گوَشتی: ”منی پتئے پُرسئے رۆچ نزّیکّ اَنت. رندا وتی برات آکوبا کُشان.“

پێدایش 27:42

وهدے رِبِکّایا هال رَست که آییئے مسترێن چُکّ ایسّوا چے گوَشتگ، وتی کَسترێن چُکّ آکوبی لۆٹت و گوَشتی: ”تئیی برات ایسّوا دل وشّ کرتگ که آکوبا کُشان و وتی بێرا گران.

پێدایش 32:3

چه وت و پێسر کاسدی سَهیرئے سرڈگارا، اِدومئے دَمگا وتی برات ایسّوئے کرّا راه داتنت و

پێدایش 32:7

آکوبا گۆن مزنێن تُرس و لَرز و پرێشانیے وتی همراهێن مردم دو ٹۆلیا بَهر کرتنت، رمگ و گۆرُم و بَگّی هم دو بَهرا کرتنت.

پێدایش 33:4

بله ایسّو په وتی براتئے گِندُکا تچان بوت. آکوبی گوَراَمباز کرت، دَستی آییئے گردنا دئور داتنت و چُکّتی. دوێنان گرێت.

پێدایش 24:27

گوَشتی: ”هُداوندا سَتا بات، منی واجه اِبراهێمئے هُدایا که گۆن منی واجها وتی مِهر و وپاداری‌ای برجاه داشتگ و دێم په منی واجهئے سیادانی لۆگئے اے سپرا منی رهشۆن بوتگ.“