24 پمێشکا چُکّئے نامی ایسُّپ کرت. گوَشتی: ”هُداوند منا دگه مردێنچُکّے هم بدئیات.“
چه راهیلا ایسُّپ و بِنیامین،
چه زِبولونئے کَبیلها دوازده هزار، چه ایسُّپئے کَبیلها دوازده هزار، چه بِنیامینئے کَبیلها دوازده هزار کَس مُهر جنَگ بوتگاَت.
آکوبئے نَسل و پَدرێچئے کِسّه چُش اِنت: ایسُّپ هَبده سالی وَرناے اَت و وتی براتانی همراهیا رَمَگیَ چارێنت، وتی ماتۆ بِلَّه و زِلپَهئے مردێنچُکّانی همراهیا. ایسُّپا وتی براتانی رَدێن کارانی بارئوا پت هالَ دات.
نون ایسُّپ مُلکئے والی اَت. اے ایسُّپ اَت که مُلکئے سجّهێن مردمانی کرّا گندمی بها کرت. گڑا ایسُّپئے برات آتکنت و آییئے دێما په اَدب سَرِش جَهل کرت.
وهدے براتان دیست که پتا ایسُّپ چه ما دۆستتر اِنت، چه ایسُّپا نَپرتِش کرت و گۆن آییا مُدام زهرا زهر هبرِشَ کرت.
وهدے راهیلا ایسُّپ آورت، آکوبا گۆن لابانا گوَشت: ”نون منا رَزا بدئے که وتی جندئے ڈێها واتَرَّ کنان.