20 گڑا لیاها گوَشت: ”هُدایا منا کیمَّتیێن سئوگاتے بَکشاتگ. نون منی مرد منی اِزَّتا کنت که من په آییا شَش مردێنچُکّ آورتگ.“ گڑا چُکّئے نامی زِبولون کرت.
ناسِرَهئے شهری یله دات و کَپَرناهومئے شهرا جَهمنند بوت. کَپَرناهوم، جَلیلئے مَزَنگوَرمئے کِرّا، زِبولون و نَپْتالیئے کَبیلهانی سرڈگارا اِنت.
زِبولون تئیابدَپا جَهمنندَ بیت، په بۆجیگان بَندِنے بیت و سیمسری تان سئیدونا سرَ بیت.
چه لیاها روبِن، که آکوبئے ائولی چُکّ اَت و شَمون و لاوی و یَهودا و ایسّاکار و زِبولون اَتنت،
بِنیامینئے کَسانێن کَبیله همۆدا اِنت، یَهودائے کماش آیانی هاکم اَنت، زِبولونئے کماش و نَپتالیئے کماش، مزنێن رُمبے اَنت.
زِبولونئے مردێنچُکّ سِرِد و ایلون و یَهلێل اَتنت.
بله لیاها گوَشت: ”تئو منی مرد برتگ، بَسّ نهاِنت؟ نون منی چُکّئے مِهرکاهان هم پَچَ گِرئے؟“ راهیلا گوَشت: ”شَرّ اِنت، تئیی چُکّئے مِهرکاهانی مُزّا، اِنشپی آکوب گۆن تئو بوپسیت.“
آ پدا لاپپُرّ بوت و وهدے مردێنچُکّے آورتی، گوَشتی: ”نون، چه اِد و دێم منی مرد منا دۆستَ داریت که من په آییا سئے مردێنچُکّ آورتگ.“ پمێشکا اے چُکّئے نامِش لاوی کرت.
لیاه پدا لاپپُرّ بوت و شَشُمی رندا په آکوبا مردێنچُکّے آورتی.
مُدّتێا رند لیاها جنێنچُکّے آورت و آییئے نامی دینَه کرت.
بانۆرئے هَکمِهرا بگوَشێت و هر مالے که لۆٹێت، همینچُک که گوَشێت، من شمارا دئیان. بَسّ اے جنکّا گۆن من سور بدئیێت.“
بله اگن جنکّئے پت وتی جنکّئے دئیگا هچّ وڑا رازیگ نبوت، گڑا اے مردێن، جنکّێئے هَکمِهرئے کِساسا زَرّ بدنت.