پێدایش 28:20 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²⁰ نون آکوبا کئولے کرت، گوَشتی: ”اے سپرا که من رئوَگا آن، اگن هُدا گۆن من گۆن ببیت و منی پاسپانیا بکنت، اگن منا په ورگا نگن و پۆشگا پُچّ بدنت،

پێدایش 28:20 Referans Kwoze

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 6:8

نون، اگن مارا وراک و پۆشاک هست، بَسّ اِنت، رازیگ ببێن.

یوهَنّا 1:16

ما سجّهێنان چه آییئے پُرمِهرێن رهمتئے سئوگاتا مُدام برکت گپتگ.

زَبور 66:13

گۆن سۆچگی کُربانیگان تئیی درگاها کایان و گۆن تئو وتی کئولان پورهَ کنان،

پێدایش 31:13

من بئیت‌اێلئے هُدا آن، هما جاگهئے هُدا آن که تئو اۆدا چێدَگێارا رۆگن پِر مُشت و گۆن من کئولے کرت. نون پاد آ، چه اے سرڈگارا در آ و وتی پێدائِشی مُلکا واتَرّ کن.‘

کاسِدانی کار 18:18

پولُسا کُرِنْتئے شهرا اَنگت بازێن رۆچے گوازێنت و رَندا براتی رُکست کرتنت، بۆجیگا نِشت و سوریَها راهی بوت. پْریسْکیلا و اَکْویلا آییئے همراه اَتنت. چه کِنْکْریَهئے بَندِنا بۆجیگئے سوار بئیگا پێسر، آییا وتی مود چت و گوَنڈ کرتنت، چێا آ کئول که آییا په هُدائے ناما کرتگ‌اَت، نون وهدی گوَستگ‌اَت.

زَبور 132:2

گۆن هُداوندا سئوگندے وارتی و گۆن آکوبئے زۆرمندێن هُدایا کئولی کرت و گوَشتی:

زَبور 119:106

من سئوگندے وارتگ و اے سئوگندئے سرا اۆشتاتگان که تئیی آدلێن هُکمانی رَندگیریا کنان.

زَبور 116:18

گۆن هُداوندا وتی کئولان پورهَ کنان، آییئے سجّهێن کئومئے دێما،

زَبور 116:14

گۆن هُداوندا وتی کئولان پورهَ کنان، آییئے سجّهێن کئومئے دێما.

زَبور 76:11

گۆن وتی هُداوندێن هُدایا کئول بکنێت و وتی زبانئے سرا بۆشتێت، آ سجّهێن که کِرّ و گوَران اَنت په هماییا ٹێکی بیارنت که باکَمال اِنت.

زَبور 61:8

نون تئیی ناما مُدام نازێنان و وتی کئولان هر رۆچ پورهَ کنان.

زَبور 61:5

چیا که تئو، او هُدا، منی داتگێن کئول اِشکتگ‌اَنت و وتی نامئے تُرستگێنانی میراسِت منا بکشاتگ.

زَبور 56:12

او هُدا! باید اِنت گۆن تئو وتی کرتگێن کئولان پوره بکنان، په تئو شُگرگزاریئے کُربانیگان پێشَ کنان.

زَبور 22:25

مزنێن دیوانا منی ستا و سنا په تئو اِنت، وتی کئولان همایانی دێما سَرجمَ کنان که هُداتُرس اَنت.

پێدایش 28:15

بچار، من گۆن تئو گۆن آن و هر کجا که رئوئے تئیی چار و گُزارا کنان و ترا پدا همے سرڈگارا کاران. تانکه من گۆن تئو وتی کئول پوره نکرتگ، ترا یلهَ ندئیان.“

پێدایش 35:3

بیاێت بئیت‌اێلا رئوێن. اۆدا من په هما هُدایا کُربانجاهے اَڈَّ کنان که سکّی و سۆریانی رۆچان منی دْوایی گۆش داشتگ و هر جاه که شتگان، گۆن من گۆن بوتگ.“