19 آ جاگهئے نامی بئیتاێل کرت. چۆناها آ شهرئے نام پێسرا لوز اَت.
گۆن ایسُّپا گوَشتی: ”پُرواکێن هُدا کَنهانئے مُلکا، لوزئے شهرا منی دێما زاهر بوت. منا برکتی دات و
هُدایا گۆن آکوبا گوَشت: ”پاد آ، بئیتاێلا برئو و همۆدا بنند. اۆدا په من کُربانجاهے اَڈّ کن، په هما هُدایا که وهدے تئو چه وتی برات ایسّوا تچگا اَتئے، تئیی دێما زاهر بوت.“
چه اۆدا آ، دێم په کۆهستگا، بئیتاێلئے رۆدراتکی نێمگا شت و وتی گِدانی اَنچێن جاگهے مِکّ کرت که بئیتاێلئے شهر آییئے رۆنِندی نێمگا و اَیائے شهر، رۆدراتکی نێمگا اَت. اۆدا په هُداوندا کُربانجاهے اَڈّی کرت و هُداوندئے نامی تئوار کرت.
یکّ جاگهێا که رست، شپا همۆدا داشتی، چێا که رۆچ اێر شتگاَت. هما جاگها سِنگے زرت و سرئے چێرایی کرت و تچک بوت.
من بئیتاێلئے هُدا آن، هما جاگهئے هُدا آن که تئو اۆدا چێدَگێارا رۆگن پِر مُشت و گۆن من کئولے کرت. نون پاد آ، چه اے سرڈگارا در آ و وتی پێدائِشی مُلکا واتَرّ کن.‘
آکوب و آییئے سجّهێن همراه کَنهانئے سرڈگارا لوزئے شهرا، بزان بئیتاێلا سر بوتنت.
همے جاگها که هُدایا گۆن آییا هبر کرتگاَت، آکوبا اۆدا سِنگئے چێدَگے اَڈّ کرت و سِنگئے سرا رێچگی کُربانیگی رێتک و رۆگنی هم پِر رێتک.
اے جاگها که هُدایا گۆن آکوبا هبر کرتگاَت، اے جاگهئے نام آکوبا بئیتاێل کرت.
آکوبا همۆدا کُربانجاهے اَڈّ کرت و آ جاگهئے نامی اێلبئیتاێل کرت، چێا که وهدے آ چه وتی براتا تچگا اَت، هُدایا همِدا آییئے دێما وتا زاهر کرت.