28 جنکّ تچان بوت و ماتئے لۆگئے مردمی هال داتنت.
گڑا لابانا آکوبئے گِدان و لیاهئے گِدان و دوێن مۆلدانی گِدان پَٹِّتنت، بله هچّی ندیست. وهدے چه لیاهئے گِدانا در آتک، راهیلئے گِدانا پُترت،
اِساکا رِبِکّا زرت و وتی ماتئے، بزان سارَهئے گِدانا آورت و گۆن رِبِکّایا سوری کرت. آ، اِساکئے لۆگی بوت و اِساکا سکّ دۆست اَت. اِساک که وتی ماتئے مرکا گَمیگ اَت، نون آرام گِپت.
بله رِبِکّائے برات و ماتا پَسّئو دات: ”جنکّا بِلّ اَنگت په کمّے وهدا، دَهے رۆچا مئے کِرّا اِنت، رندا برئوێت.“
وتی سرُن جَهل کرت و هُداوندئے شُگر گپت. من، هُداوند وتی واجه اِبراهێمئے هُدا ستا کرت که منا راستێن راهی پێش داشت که وتی واجهئے بَچّئے سانگا گۆن واجهئے براتئے جنکّا بکناێنان.
راهیلی هال دات که من تئیی پتئے سیاد آن و رِبِکّائے چُکّ آن. راهیل تچانا شت و وتی پتی هال دات.
رِبِکّایا براتے هستاَت که نامی لابان اَت. لابان تچان بوت و چَمّگئے کِرّا، هِزمتکارئے نێمگا شت.