1 نون اِبراهێم پیر و کماش اَت. هُداوندا اِبراهێم هر چیزّا برکت داتگاَت.
گڑا هما که ایمانئے راها زورنت گۆن اِبراهێما هئوار برکتَ گِرنت، هما اِبراهێم که ایمانئے راهی زرتگ.
چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت.
اِبرام، مال و دَلوَت و تلاه و نُگرها باز هستۆمند اَت.
نون اِبراهێم و سارَه پیر و آجز اَتنت و سارَها جنێنی ماهانَگَ نبوت.
من ترا مزنێن کئومے جۆڑَ کنان، ترا برکتَ دئیان و تئیی ناما بُرزَ کنان و تئو برکتے بئے.
چێا که جسمی تَمرین بێپائدگ نهاِنت، بله هُداتُرسیئے پائدگ هر هسابا باز اِنت که په انّوگێن زندا هم هُدائے کئول و کراری گۆن اَنت و په آیۆکێن زندا هم.
بله چُکِّش نێستاَت، چێا که اِلیزابِت سَنٹ و بێچُکّ اَت و دوێنانی اُمر هم مزن اَت.
تئیی پتئے هُدائے برکتا، که ترا مدتَ کنت، پُرواکێن هُدائے برکتا، که ترا برکتَ دنت. گۆن آسمانئے برکتان، چه بُرزا، گۆن جُهلانکیئے برکتان، چه جَهلا و گۆن چُکدان و گْوَرانی برکتان ترا برکتَ دنت.
اِساکئے اُمر چِلّ سال اَت وهدے گۆن رِبِکّایا سوری کرت. رِبِکّا، بِتوێل اَرَماییئے جنکّ و لابان اَرَماییئے گهار اَت. بِتوێل پَدّاناَرامئے مردمے اَت.
هُداوندا منی واجه سکّ باز برکت داتگ و واجه هستۆمند و اَمیرے. هُداوندا پَس و گۆک، هر و اُشتر، نُگره و تلاه، گُلام و مۆلد داتگ.
اے وهدا که اِساک پێدا بوت، اِبراهێمئے اُمر سَد سال اَت.
اِساکا آ ڈگارئے سرا کِشت و کِشار کرت و آ سالا ڈگارا سَد سَری بَر و سَمر دات، چێا که هُداوندا اِساک برکت دات.