14 دومی سُهبا ماهلّه اِبراهێما تۆشگ و مَشکے آپ زُرت و هاجِرارا دات. مَشک و تۆشگی هاجِرئے کۆپگا داتنت و گۆن چُکّا دری کرت. هاجِر شت و بێرشێبَهئے گیابانا سَرگَردان بوت.
گُلام دائِما واجهئے لۆگا نمانیت، بله چُکّ دائِما مانیت.
تئیی هُکمانی منّگا اِشتاپَ کنان، دێرَ نکنان.
لهتێن، جنگل و گیابانان سرگردان بوت و په چُشێن شهرێا راهے ندیستِش که جَهمنند ببنت.
دومی سُهبا ماهلّه پاد آتکنت و اِساک و اَبیمَلِکا گۆن یکدگرا سئوگند وارت. اِساکا مردم رهادگ کرتنت و آ، چه اِساکئے کِرّا په سلامتی و اێمنی شتنت.
هما مَردێنچُکّ که اِبراهێما چه سُریَتان بوتگاَتنت، وتی زندا آیانا ٹێکیای دات و چه وتی چُکّ اِساکا دور، رۆدراتکی مُلکا راه داتنت.
گڑا آ جاگهئے نام بێرشێبَه کنگ بوت، چێا که دوێن مردان اۆدا سئوگندے وارت.
هُداوندئے پرێشتگا هاجِر گیابانا، چَمّگێئے کِرّا دیست. اے هما چَمّگ اِنت که شورئے راهئے سرا اِنت.
اِسراییل گۆن وتی سجّهێن مال و هستیا راه گپت. وهدے بێرشێبَها آتک و رست، په وتی پت اِساکئے هُدایا کُربانیگی نَدر کرتنت.
گۆن یکّ مردێا دُچار کپت. مَردا دیست که ایسُّپ گیابانا سرگردان اِنت، جُستی کرت: ”تئو چے شۆهاز کنگا ائے؟“
اِساکا اے چاتئے نام شێبَه کرت و تان رۆچِ مرۆچیگا آ شهرا بێرشێبَهَ گوَشنت.
نون هِزمتکار و همراهان ورگ و چرگ وارت و شپا همۆدا جَلّتنت. سُهبا که پاد آتکنت، مَردا گوَشت: ”منا دێم په منی واجها رهادگ کنێت.“
گڑا اِبراهێم وتی هِزمتکارانی کِرّا پِر ترّت و آ، هۆریگا دێم په بێرشێبَها راه گپتنت. اِبراهێم بێرشێبَها جَهمنند بوت.
دومی سُهبا ماهلّه، اِبراهێم پاد آتک و وتی هَری پالام کرت. وتی دو هِزمتکار و اِساکی زرتنت، په سۆچَگی کُربانیگا داری پرۆشت و دێم په هما جاگها راه گپت که هُدایا گوَشتگاَت.
اِبراهێما بێرشێبَها گزّئے درچکے کِشت و اۆدا هُداوند، اَبدمانێن هُدائے نامی تئوار کرت.
اِبراهێم سُهبا ماهلّه پاد آتک و هما جاگها شت که پێسریگێن رَندا هُداوندئے بارگاها اۆشتاتگاَت.
من مۆلدێن زالئے چُکّا هم کئومے کنان چێا که آ هم تئیی نَسل و پَدرێچ اِنت.“
مَشکئے آپ که هلاس بوتنت، چُکّی ڈۆلُکێئے بُنا اێر کرت،
دومی سُهبا ماهلّه آکوب پاد آتک، وتی سرئے چێرئے سِنگی زُرت و چێدَگے اَڈّی کرت و رۆگنی پِر رێتک.