25 چه تئیی دستا چُشێن کارے مبات که پهرێزکارا گۆن بدکارا هۆر بکُشئے و پهرێزکار و بَدکارا یکّێن چمّا بِچارئے. سجّهێن جهانئے دادرس په هَکّ و اِنساپ کارَ نکنت؟“
مردمَ گوَشنت: ”البت که په پهرێزکارا مُزّے هست، هُداے هست که زمینئے سرا دادرسیَ کنت.“
پاد آ، او زمینئے دادرس! پُرکِبر و گُروناکان سزا دئے.
هُداوندئے بارگاها سئوت بجناتنت، که آ په زمینئے دادرسیا کئیت. آ جهانا په اَدل دادرسیَ کنت و کئومان په اِنساپ.
اگن شهرا پنجاه پهرێزکارێن مردم ببیت، گڑا؟ اَنگت آ شهرا رۆپئے و برئے؟ هما پنجاهێن پهرێزکارانی هاترا آ شهرا نبَکشئے؟
اگن انسان پشۆمان مبیت، وتی زَهما تێزَ کنت و وتی کمانا کشّیت و تئیارَ کنت.
آسمان آییئے اَدل و راستیا جارَ جننت، چیا که هُدا وت دادرس اِنت. اۆشت...
هما وهدا که زمین و آییئے سجّهێن نندۆکَ لرزنت، اے من آن که آییئے پادَگان مُهرَ داران. اۆشت...