Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




پێدایش 17:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

1 اِبراما که نئوَد و نُه سال بوت، هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من پُرواکێن هُدا آن، منی راها برئو و په بێمئیاری زند بگوازێن.

Gade chapit la Kopi




پێدایش 17:1
45 Referans Kwoze  

من مَسیهئے برکَتا هرچے کرتَ کنان، چێا که هما منا زۆر و توانَ دنت.


نوهئے کِسّه چُش اِنت: نوه، وتی دئور و باریگئے مردمانی نیاما پهرێزکار و بےائیبێن مردے اَت. آ هُدائے راها اَت.


آ، هر دوێن، هُدائے چمّ و نِزرا نێک و پهرێزکار اَتنت و هُداوندئے سجّهێن هُکم و رهبندانی سرا په بێمئیاری زِندِشَ گوازێنت.


که هُداوندئے بارگاها گام بجنان زندگێنانی زمینا.


پمێشکا شما باید تمان و بےائیب ببێت، اَنچُش که شمئے آسمانی پت وتی جاها تمان و بےائیب اِنت.


چُشێن کارے هست که په هُداوندا گران ببیت؟ گیشّتگێن وهدا، دێمی سالا تئیی کِرّا پِرَ ترّان و سارَها مردێن‌چُکّے بیت.“


ایسّایا آیانی نێمگا چارت و گوَشتی: ”په انسانا نبوتنی اِنت، بله هُدائے دستا هر چیزّ بوتَ کنت.“


پُرواکێن هُدا ترا بَرکت بدئیات و پُرسَمَر کنات. ترا گێشا گێش کنات و تئو کئومانی رُمبے باتئے.


هُدایا گۆن آکوبا گوَشت: ”من پُرواکێن هُدا آن. چُکّ و بَر کن و گێش بئیان بئے. چه تئو کئومے و کئومانی رُمبے پێدا بیت و بادشاه چه تئیی سْرێنا پێدا بنت.


پمێشکا، مُدام جُهدَ کنان که گۆن هُدا و سجّهێن مردمان منی جَبین و وجدان پاک و پَلگار ببیت.


آکوبا ایسُّپ برکت دات و گوَشتی: ”هما هُدا که منی پت و پیرُک اِبراهێم و اِساکا آییئے راه زرتگ، هما هُدا که چه منی پێدائشا بگر تان مرۆچی منی نگهپان بوتگ،


هُداوندا گۆن اِبراما گوَشت: ”وتی مُلک، وتی سیاد و وارس و وتی پتئے لۆگا یله دئے و چه اِدا هما مُلکا برئو که من ترا پێشیَ داران.


هَنوکا هُدائے راها گامَ جت و رندا کَسّا ندیست، چێا که هُدایا هَنوک زندگا زُرت و بُرت.


پولُسا سرۆکانی دیوانا نندۆکێن باسکانی نێمگا تچکاتچک چارِت و گوَشت: ”او براتان! من تان مرۆچیگێن رۆچا وتی زِند گۆن پاک و پَلگارێن جَبین و وجدانے په هُدائے رَزایا گوازێنتگ.“


مئے هُدا اَرشا اِنت، هرچے که آییا وشَّ بیت، هما کارا کنت.


من که اِبراهێم و اِساک و آکوبئے دێما زاهر بوتان، من وتی نام ’پُرواکێن هُدا‘ کرت. من آ هال نداتنت که منی نام ’یَهوِه‘ اِنت.


هُداوند مَمرِهئے مزنێن درچکانی نزّیکّا اِبراهێمئے دێما زاهر بوت. نێمرۆچئے ٹاک اَت و اِبراهێم وتی گِدانئے دَپا نِشتگ‌اَت.


بله هُداوند، اِبرامئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”چه منی نێمگا اے سرڈگار تئیی نَسل و پَدرێچئیگ اِنت.“ گڑا اِبراما اۆدا په هُداوندا، که آییئے دێما زاهر بوتگ‌اَت، کُربانجاهے اَڈّ کرت.


جهانئے سجّهێن مهلوک آییئے دێما هچّ نه‌اَنت. آ، گۆن آسمانی لشکرا وتی دلئے تبا کارَ کنت و گۆن زمینئے سرئے نندۆکان هم. چُشێن کَسے نێست که آییئے دستا بداریت و بگوَشیت که ’تئو چے کنگا ائے؟‘


وهدے هاجِر په اِسماێلا چِلّگ بوت، اِبرامئے اُمر هشتاد و شش سال اَت.


مِتوشالَهئے پێدائِشا رند، هَنوکا 300 سال هُدائے راها گامَ جَت و آییا دگه مردێن‌چُکّ و جنێن‌چُکّ هم بوت.


گوَشتی: ’هُداوند، که من آییئے راه زُرتگ، وتی پرێشتگا گۆن تئو راهَ دنت و ترا تئیی سپرا سۆبێنَ کنت تانکه تئو په منی بچّا چه منی جندئے مردمان و منی پِت‌کئوما جَنے در گێتک بکنئے.


هُداوند، اِساکئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”مِسرا مرئو. هما سرڈگارا بنند که من ترا گوَشان.


پُرواکێن هُدا آ مردا په شما رهمدل کنات که شمئے آ دگه براتا و بِنیامینا گۆن شما آیگا بِلّیت. بله اگن من چُکّ باهێنتنت وَه منی بَهت و نَسیب.“


هُدایا گوَشت: ”من هُدا آن، تئیی پتئے هُدا. مِسرئے رئوگا متُرس که من اۆدا چه تئو مزنێن کئومے اڈَّ کنان.


هُداوند وتی دلئے راز و رمزان گۆن هداتُرسان درشانَ کنت، وتی اَهد و پئیمانا په آیان پَجّارێنیت.


گۆن ایسُّپا گوَشتی: ”پُرواکێن هُدا کَنهانئے مُلکا، لوزئے شهرا منی دێما زاهر بوت. منا برکتی دات و


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite