4 هما جاگها که پێسرا کُربانجاهے اَڈّی کرتگاَت. اۆدا اِبراما هُداوندئے نام تئوار کرت.
وتی دلگۆشی منی نێمگا ترّێنت. تان زندگ آن، گوانکیَ جنان.
هرکَس که هُداوندا تئوارَ کنت، هُداوند، آییئے نزّیکّا اِنت، هرکَس که په دل و سِتک آییا تئوارَ کنت.
شُگرگزاریئے کُربانیگے ترا پێشَ کنان و هُداوندئے ناما گِران.
هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنیآدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا
هُداوندئے شُگرا بگرێت که نێک اِنت و مِهری اَبدمان.
تئیی بارگاهئے یک رۆچے گهتر اِنت چه دگه جاگهێئے هزاران رۆچا، چه بدکارانی تمبوانی تها آرامێن زندێئے گوازێنگا منا وتی هُدائے درگاهئے دپا اۆشتگ دۆسترَ بیت،
هُداوندئے شُگرا بگراتنت، آییئے مِهر و په بنیآدما آییئے باکَمالێن کارانی سئوَبا.
او هُداوند! منا تئیی لۆگ سَکّ دۆست اِنت، تئیی شان و شئوکتئے جاگه.
گڑا اِبراما وتی گِدان چِست کرتنت و هِبرونا شت و مَمرِهئے مزنێن درچکانی نزّیکّا جَهمنند بوت. اۆدا په هُداوندا کُربانجاهے اَڈّی کرت.
سئیتا هم مردێنچُکّے بوت و آییئے نامی اێنۆش کرت. همے وهدا مردمان هُداوندئے نامئے تئوار کنگ بِندات کرت.
اِساکا اۆدا کُربانجاهے اَڈّ کرت و هُداوندئے نامی تئوار کرت. وتی گِدانی همۆدا مِکّ کرت و آییئے هِزمتکاران همۆدا چاتے جَت.