پێدایش 1:28 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²⁸ هُدایا آ، برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت، باز ببێت و زمینا پُرّ کنێت و زمینئے سرا هاکمی بکنێت. دریائے ماهیگ، آسمانئے مُرگ و زمینئے سجّهێن سُرِندَهانی سرا هاکمی بکنێت.“

پێدایش 1:28 Referans Kwoze

پێدایش 9:1

هُدایا نوه و آییئے چُکّ برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت و گێش ببێت و دنیایا پُرّ کنێت.

پێدایش 9:7

نون شما، چُکّ و بَر کنێت و زمینئے سرا گێش ببێت، زمینئے سرا شِنگ و تالان و گێشا چه گێش ببێت.“

پێدایش 1:22

هُدایا اے سجّهێن برکت دات و گوَشتنت: ”چُکّ و بَر کنێت. گێش بئیان ببێت و دریایان پُرّ کنێت. بالی مُرگ هم زمینا سکّ باز ببنت.“

پێدایش 17:20

اِسماێلئے بارئوا هم من تئیی هبر گۆش داشت: من آییا اَلّم برکتَ دئیان، آییا پُرسَمرَ کنان و آییئے نَسل و پَدرێچا سکّ بازَ کنان. آ دوازده شَهزادگئے پتَ بیت و چه آییا مزنێن کئومے پێدا کنان.

پێدایش 8:17

هما سجّهێن سَهدار که تئیی همراه اَنت، ڈَنّا بَرِش گۆن، بالی مُرگ و جانوَر و سجّهێن لاپکَشّان، تانکه زمینئے سرا رُمب و رمَگ بکننت، چُکّ و بَر بکننت و گێشا گێش ببنت.“

زَبور 107:38

آییا برکت داتنت و آ سکّ باز گێشتر بوتنت، نه‌اِشتی که دَلوَتِش کمّ ببنت.

پێدایش 26:24

هما شپا هُداوند آییئے دێما زاهر بوت و گوَشتی: ”من تئیی پت اِبراهێمئے هُدا آن. متُرس، چێا که من گۆن تئو گۆن آن. من وتی هِزمتکار اِبراهێمئے سئوَبا ترا برکتَ دئیان و تئیی نَسل و پَدرێچا گێشا گێشَ کنان.“

پێدایش 17:16

من برکتیَ دئیان و ترا چه آییا مردێن‌چُکّے بیت. من سارَها برکتَ دئیان و آ کئومانی ماتَ بیت، کئومانی بادشاه چه آییا پێدا بنت.“

پێدایش 49:25

تئیی پتئے هُدائے برکتا، که ترا مدتَ کنت، پُرواکێن هُدائے برکتا، که ترا برکتَ دنت. گۆن آسمانئے برکتان، چه بُرزا، گۆن جُهلانکیئے برکتان، چه جَهلا و گۆن چُکدان و گْوَرانی برکتان ترا برکتَ دنت.

پێدایش 33:5

وهدے ایسّوا وتی چمّ چست کرتنت و جنێن و چُکّی دیستنت، گوَشتی: ”اے کئے اَنت که ترا گۆن اَنت؟“ آکوبا گوَشت: ”اے هما چُکّ اَنت که هُدایا چه وتی بَکشِندَهیا تئیی کسترارا داتگ‌اَنت.“

پێدایش 24:60

آیان رِبِکّا برکت دات و گوَشتِش: ”مئے گهار! تئو هزارانی هزار باتئے. تئیی نَسل و پَدرێچ وتی بَدواهانی شهرانی مستر باتنت.“

زَبور 69:34

آسمان و زمین آییا بنازێننت، دریا و آییئے تهئے سجّهێن سَهدار.

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 4:3

اے درۆگبند، مردمان چه سور و آرۆسا منَه و مکنَ کننت و لهتێن وراکئے نئوَرگئے هُکما دئینت، هما وراک که هُدایا جۆڑ کُرتگ‌اَنت که باوَرمند، بزان راستیئے زانۆکِش په شُگرگُزاری بوَرنت.

پێدایش 5:2

مردێن و جنێنی جۆڑ کرتنت. هما وهدا که اَڈّی کرتنت، برکتی داتنت و آیانی نامی اِنسان کرت.

زَبور 8:6

وتی دستئے سجّهێن کارانی سرا هاکم کرت و هر چیزّ آییئے پادانی چێرا اِشت.

پێدایش 6:1

زمینئے سرا، مردم که گێش بئیان بوتنت و جنێن‌چُکِّشَ آورت،

زَبور 8:7

سجّهێن رَمَگ و گۆرُّم گیابان و سهرایی جانوَر

زَبور 115:16

بُرزێن اَرش هُداوندئیگ اِنت و زمینی بنی‌آدمارا داتگ.