27 هُدایا اِنسان وتی شِکلا اَڈّ کرت، وتی جندئے هُدایی شِکلا اَڈّی کرت، مردێن و جنێنی اَڈّ کرتنت.
پَسّئوی تَرّێنت: ”شما نئوانتگ که هُدایا جهانئے جۆڑێنگئے وهدا انسان مردێن و جنێن اَڈّ کرتگ و
بله جهانئے جۆڑێنگئے وهدا، هُدایا انسان مردێن و جنێن اَڈّ کرتگ.
تئیی شُگرا گِران که من چۆ وَشّ و زێبا جۆڑ بوتگان، تئیی کار هئیران کنۆک اَنت، من اِشیا شرَّ زانان.
هُداوندێن هُدایا گوَشت: ”په مَردا تهنایی شَرّ نهاِنت. من په آییا، همدَرورێن همراه و مَدت کنۆکے جۆڑَ کنان.“
هرکَس انسانێئے هۆنا برێچیت، آییئے هۆن هم انسانێئے دستا رێچگَ بیت، چێا که هُدایا انسان وتی شِکلا اَڈّ کرتگ.
هُداوندێن هُدایا چه زمینئے هاکا مردمے جۆڑ کرت، آییئے پۆنزا زِندئے ساهی دَمِت و اے مردم سَهدارے بوت.