25 نون که ما پاکێن روهئے رِدا زندَ گوازێنێن، گڑا گۆن پاکێن روها همگام ببێن.
نون منَ گوَشان، گۆن پاکێن روها همگام ببێت. اے پئیما شما گُنهکارێن تَب و سَرِشتئے لۆٹ و واهگانی رندا نکپێت.
روه اِنت که زِندَ دنت، هَڈّ و گۆشتا پائِدگے نێست. اے هبر که من گۆن شما کرتنت، روه و زِند اَنت.
چێا که چه ایسّا مَسیهئے راها، زِندئے روهئے کانونا منا چه گناه و مَرکئے کانونا آزات کرتگ.
اے ڈئولا، هُدائے وشّێن مِستاگ په مُردگان هم رسێنگ بوت، که سجّهێنانی ڈئولا آیانی جسمی دادرسی بوتگاَت، تانکه اَرواهِش هُدائے پئیما زندگ ببنت.
بله اگن مَسیه شمئے دلا اِنت، گڑا شمئے جِسم و جان گناهئے سئوَبا مُرتگ و شمئے روه پاکی و پَلگاریئے سئوَبا زِندگ اِنت.
بله سئے و نێم رۆچا رند، چه هُدائے نێمگا زِندئے روه اِشانی جۆنا پِر ترّت و اے وتی پادانی سرا اۆشتاتنت. هرکَسا که دیستنت، مزنێن تُرسے آییئے جانا کپت.
چێا که سُنّت بوتگێن ما اێن. اے ما اێن که هُدایا چه آییئے پاکێن روهئے برکتا پرستشَ کنێن. په ما پَهر و شانے که گۆن ایسّا مَسیها هئوار اێن و مارا چه وتی جِسما، بزان چه دنیایی چیزّان اُمێتے نێست،