2 گۆش دارێت! منِ پولُس شمارا گوَشان که اگن شما وتی سُنّت کنگ اِشت، گڑا شمارا چه مَسیهئے نێمگا هچّ پئیمێن پائِدگے نرسیت.
چێا که ایسّا مَسیهئے راها سُنّت بئیگ و نبئیگئے مانا یَکّ اِنت، تهنا هما ایمانا مانا هست که چه مِهرئے راها وتا زاهِرَ کنت.
چه یَهودیَها لهتێن مردم اَنْتاکیَها آتک و براتِش تالیم داتنت و گوَشتِش: ”تان وهدے شما موسّائے شَریَتئے رَندگیریا سُنّت و بُرُّک مکنێت، رَکّتَ نکنێت.“
او براتان! من وَه نون سُنّت کنگئے وازا کنگا نهآن و پمێشکا آزار دئیگ بئیگا آن. اگن من سُنّت کنگئے واز بکرتێن، گڑا چه سَلیبئے پئیگاما کَسّا بَد نبُرتگاَت.
ما اِشکتگ که بے مئے پرمانا چه مئے نیاما لهتێن باوَرمند همانگُر آتکگ و گۆن وتی هبران شمارا دِلتپرکه و پرێشانِش کرتگ.
منِ پولُسا باز رندا جُهد کرت و ما لۆٹت که شمئے گوَرا بیاێن، بله شئیتانا مئے راه و در بند کرتنت.
بله منِ پولُس که پیرمَردے آن و انّون ایسّا مَسیهئے هاترا بندیگ آن، مِهرئے بُنیادا گۆن تئو دَزبندیے کنان.
بله لهتێن باوَرمند که پێشا پَریسیانی رُمبا بوتگاَتنت، پاد آتکنت و گوَشتِش: ”هما سجّهێن درکئوم که ایمانِش آورتگ، باید سُنّت و بُرُّک کنگ ببنت و هُکم دئیگ ببیت که موسّائے شَریَتئے رَندگیریا بکننت.“
منِ پولُس اے گپّا دستِ وت نبشته کنگا آن: ”مَنِشَ دئیان و ترا نگوَشان هم که ترا اے نۆکێن زند منی برکتا رستگ و تئو منی وامدارئے.“