22 هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”وتی دستا آسمانئے نێمگا شهار دئے که سجّهێن مِسرئے مُلکا ترۆنگل بگواریت، انسان و جانوَر و مِسرئے ڈگارانی هر درچک و دارئے سرا.“
بلاهێن ترۆنگلے بوت. هر یکّ ترۆنگلے چِلّ کیلوئے کِساسا گران اَت و چه آسمانا مردمانی سرا کپت. آیان په ترۆنگلئے توپّانئے اَزابا هُدائے هلاپا کُپر کرت، چێا که اے اَزاب سکّ تُرسناک اَت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”هارونا بگوَش: ’وتی اَسایا شهار دئے و زمینئے هاکان بجن که سجّهێن مِسرا پَشّگ مان برچیت.‘“
هُداوندا پدا گۆن موسّایا گوَشت: ”هارونا بگوَش: ’وتی اَسایا دستا کن و دستا کئور و جۆ و تَلاوَگانی سرا شهار دئے و مِسرئے مُلکا چه پُگُلا پُرّ کن.‘“
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”هارونا بگوَش: ’وتی اَسایا دستا کن و دستا مِسرئے آپانی سرا شهار دئے، آیانی کئورانی سرا، آیانی جۆانی سرا، آیانی تَلاوَگانی سرا و آیانی سجّهێن آپجلّانی سرا. اِشانی تهئے سجّهێن آپ هۆن جۆڑَ بنت. سجّهێن مِسرئے مُلک هۆنا پُرَّ بیت، آپدان هم چه هۆنا پُرَّ بنت.‘“
بله همایان که هُداوندئے هبر مان نئیاورتنت، وتی گُلام و دَلوَتِش ڈَنّا اِشتنت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”وتی دستا آسمانئے نێمگا شهار دئے که مِسرئے مُلکا تهاریے مان بشانیت، اَنچێن بَزێن تهاریے که چمّ په چمّا گِندگ مبیت.“