21 هرکَس که دلا پرمات و اَرواها سِکێن دات، آییا په شاهدیئے تَمبوئے کاران، په سجّهێن هِزمتی کاران و په پاکێن گُدان شُگرانهَ آورت.
”گۆن اِسراییلیان بگوَش که په من شُگرانه بیارێت. چه هما سجّهێن مردمان شُگرانه بزورێت که دلِشَ پَرماییت.
اِسراییلئے هر جنێن و مردێنے که دلا پرمات، آییا په هُداوندا هما ٹێکیَ آورت که دلا گوَشت، په اے سَرجمێن کارا که هُداوندا موسّائے وَسیلها هُکم داتگاَت.
آ سجّهێن کارزانتێن جنێن که دلا پرماتنت، پَسئے مودِشَ زرت و جَلّکئے کارِشَ کرت.
چه وتی مال و هستیا په هُداوندا شُگرانه پێش بکنێت. شُگرانه هما کَس بدنت که دلیَ پرماییت. په هُداوندا اے چیزّان بیاریت: تلاه و نُگره و بْرنج،
بِسَلێل و اُهولیاب و سجّهێن هُنَرمند که هُداوندا دانایی بَکشاتگاَتنت، بزان هرکَس که دلا پرمات که بیئیت و کار بکنت، موسّایا آ گْوانک جت.
جنێن و مردێنَ آتکنت. هرکَس که دلا پرمات، آییا ٹاسین و نالُک و مُندریکّ و هار، هر تَهرێن سَهت و زێوَرَ آورت. هر مردما تلاهئے ٹێکیَ آورت و په هُداوندا چست کنگی کربانیگَ کرتنت.
او سْیَهمارزادگان! شما که وت سِلّ و رَدکار اێت، چۆن شَرّێن هبر کرتَ کنێت؟ چێا که هرچے مردمئے دلا ببیت، هما چه آییئے دپا درَ کئیت.
آ رۆچا که تئو وتی لشکرا مُچَّ کنئے، تئیی مردم په شئوکے گۆنَ بنت. گۆن پاکیئے شان و زێباییا تئیی ورنا تئیی گوَرا کاینت، چۆ که نۆد چه بامگواهئے باتِنا.
گڑا اِسراییلیانی سجّهێن مهلوک چه موسّائے کرّا در آتک و