35 اِسراییلیانَ دیست که موسّائے دێم درَپشَگا اِنت. گڑا موسّایا پدا گۆن نِکابا وتی دێمَ پۆشِت، تان هما وهدا که پدا تها شت که گۆن هُداوندا هبر بکنت.
که شما پاک و بےائیب بمانێت. چۆٹ و کَجراهێن پَدرێچێئے نیاما هُدائے بێمئیارێن چُکّ ببێت و ”زِندئے گالا“ مُهر بدارێت و چۆ اِستارا جهانا بدرَپشێت. آ وهدا، مَسیهئے آیگئے رۆچا پَهر بستَ کنان که من مُپتێن تَچ و تاگے و بےآسرێن جُهدے نکُرتگ.
یَهیا رۆکێن چِراگے اَت و رُژنی تالانَ کرت و شما اِراده کرت که په کمّێن وهدێا آییئے نورئے تها گَل ببێت.
آ وهدا نێک و پهرێزکارێن مردم، وتی پتئے بادشاهیا رۆچئے پئیما دْرپشنت. هرکَسا گۆش پِر، بِشکنت.“
همے ڈئولا شمئے رُژن، مردمانی دێما شَهم بدنت تان شمئے نێکێن کاران بگندنت و شمئے آسمانی پتا ستا بدئینت و بساڑاینت.
هما که دانا اَنت، چۆ آسمانئے کُبّهئے رُژناییا دْرپشنت و هما که بازێنێا پهرێزکاریئے نێمگا کارنت، اَبد تان اَبد چۆ اِستاران رُژنا بنت.
موسّایا اِسراییلئے سجّهێن مهلوک مُچّ کرت و گۆن آیان گوَشتی: ”اِش اَنت هما کار که هُداوندا شمارا اِشانی کنگئے هُکم داتگ: