1 په سۆچُکیئے چێر سۆچگا کُربانجاهے اَڈّ کن، چه چِگردئے دارا اَڈّی کن.
دگه پرێشتگے آتک و کُربانجاهئے کرّا اۆشتات که تلاهێن بۆسۆچے گۆن اَتی. آییا باز سۆچُکی دئیگ بوت که گۆن هُدائے سجّهێن پَلگارتگێنانی دْوایان یکجاهِش بکنت و هما تلاهێن کُربانجاهئے سرا پێشِش بکنت که هُدائے تَهتئے دێما اِنت.
بۆسۆچیئے تلاهێن کُربانجاها شاهدیئے پێتیئے دێم په دێما اێر کن و تَمبوئے دپئے پردها پِر کن.
هارون سالے یکّ رندے اِشیئے کانٹانی سرا مهلوکئے گناهانی کَپارَتا بکنت. اے کَپارَت چه گناهانی کَپارَتئے هۆنا کنگ ببیت، سالے یکّ رندے، نَسلانی نَسل. اے په هُداوندا چه پاکا پاکتر اِنت.“
چارکُنڈی کن، دْراجیا یکّ دَست ببیت، پْراهیا هم یکّ دَست و بُرزیا دو دَست. کانٹ و کُربانجاه هۆر اَڈّ ببنت، اے یَکٹُکُّر ببنت.
بۆسۆچی کُربانجاها گۆن گوَرباسک و پِر مُشَگی رۆگن و وشبۆێن سۆچُکیان، شاهِدیئے تَمبوئے دپئے پردها،
بزان ٹێبَل و ٹێبَلئے سامانان، چه زَگرێن تلاها اَڈّ بوتگێن چِراگدان و چِراگدانئے سجّهێن سامانان، بۆسۆچی کُربانجاها،
تلاهئے کُربانجاه، پِر مُشَگی رۆگن، وشبۆێن سۆچُکی، تَمبوئے دَپئے پرده،