11 هما پئیما که آجِنۆک مُهرے نَکشَ چِنت، تئو هم اِسراییلئے چُکّانی نامان همے دوێن سِنگانی سرا آجِن. دوێن سِنگان دو تِلاهئے مُهرَگجاهئے تها کن و
پدا من دگه پرێشتگے دیست که چه هما جاگها چست بوت که رۆچ درَ کئیت و زندگێن هُدائے مُهری گۆن اَت. آییا گۆن هما چارێن پرێشتگان که زمین و دریائے تاوان دئیگئے زۆر و واکِش دئیگ بوتگاَت، سکّ کوکّار کرت و گوَشت:
بله پدا هم هُدائے سرا باورمند مُهرَ اۆشتنت، لۆگێئے مُهکمێن بنیادئے پئیما. هُدایا وتی باورمندانی سرا اے هبر نَکش کرتگ و مُهر جتگاَنت: ”هُداوند وتی مردمان پجّاهَ کاریت“ و ”هرکَس که هُداوندئے ناما گیپت، باید اِنت وتا چه بدکاریا دور بداریت.“
زمزیلُکانی دومی سرِش زرت و گۆن دوێن مُهرَگجاهان لِچّێنتنت، اێپۆدئے سَرکۆپَگانی دێمی نێمگا.
چارمی رِدا تلاهرنگێن آکوت، سِنگِ سُلئیمان و یَشْم. اے سِنگِش تلاهئے مُهرَگجاهان نادێنتنت.
سِنگِ سُلئیمانِش تلاهئے مُهرَگجاهان نادێنتنت و اَنچۆ که مُهرا آجِننت و نَکشَ کننت، اِسراییلئے مردێنچُکّانی نامِش آیانی سرا نَکش کرتنت.
چه زَگرێن تلاها پَٹّیے اَڈّ کن و اے لبزان چۆ مُهرئے نَکشا پَٹّیئے سرا نَکش کن: ’وَپْکِ هُداوندی.‘
زمزیلُکانی دومی سران بزور و گۆن دوێن مُهرَگجاهان لِچّێن، اێپۆدئے سَرکۆپَگانی دێمی نێمگا.
سِنگ، اِسراییلئے چُکّانی نامانی هسابا ببنت، دوازده نام و دوازده سِنگ. هر یکّێئے سرا چه دوازدهێن کَبیلهان یکّێئے نام چۆ مُهرا نَکش ببیت.
آیانی پێدا بئیگئے رِد و بندئے هسابا شَش نام یکّ سِنگێئے سرا و آ دگه شَشێن نام دومی سِنگئے سرا ببنت.
اێپۆدئے دوێن سَرکۆپَگان پِرِش کن که اِسراییلئے چُکّانی یاتگێجیئے سِنگ اَنت. هارون هُداوندئے بارگاها په یاتگێجیا اِشانی نامان وتی دوێن کۆپَگانی سرا بکنت.