دَرگوَز 15:11 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹¹ او هُداوند! هُدایانی نیاما کئے تئیی پئیما اِنت؟ کئے تئیی پئیما پاکیا مَزَن‌شان اِنت؟ تئیی پُرشانێن کار سَتا کرزنت و تئو هئیران کنۆکێن کارَ کنئے.

دَرگوَز 15:11 Referans Kwoze

اِلهام 4:8

چه اے چارێن سَهداران هر یکّێا شش بانزُل و هر نێمگا چمّ پِر اَت، بانزُلانی چێرا هم. اے هچّ بسَّ نکننت و شپ و رۆچ گوَشگا اَنت: ”پاک اِنت، پاک اِنت، پاک اِنت، پُرواکێن هُداوندێن هُدا پاک اِنت، هما که هست بوتگ، هست‌اِنت و آیگی اِنت.“

زَبور 86:8

او هُداوند! هُدایانی نیاما کَسّ تئیی مَٹَّ نبیت و تئیی کار بێمَٹّ اَنت.

زَبور 77:14

تئو هما هُدا ائے که اَجَبێن کارَ کنت. تئو وتی زۆر و واک سجّهێن کئومانی نیاما پێش داشتگ،

اِلهام 15:4

کئے اِنت که چه تئو نتُرسیت، او هُداوند! کئے اِنت که تئیی ناما شئوکتَ ندنت؟ چێا که تهنا تئو پاک ائے. سجّهێن کئومَ کاینت و تئیی بارگاها ترا پرستشَ کننت، چێا که تئیی آدلێن کار زاهر بوتگ‌اَنت.“

زَبور 77:19

تئیی راه چه مزنێن دریایا گوَست و تئیی کِشک چه مزنێن آپان، بله تئیی پادانی پد گِندگ نبوتنت.

زَبور 35:10

آ وهدا هر بند و بۆگُن گوانکَ جنت: ”او هُداوند! تئیی مَٹّ کئے اِنت؟ تئو نێزگارا چه زۆراورترێنا رَکّێنئے و نزۆر و هاجتمندا چه پُل و پانچ کنۆکا.“

دَرگوَز 8:10

پِرئونا گوَشت: ”باندا.“ موسّایا گوَشت: ”اَنچُشَ بیت که تئو گوَشئے. پُگُل چه تئو و تئیی لۆگان، چه تئیی هِزمتکار و مردمان دورَ بنت و تهنا کئورا جَلّنت، تانکه تئو بزانئے که مئے هُداوندێن هُدائے مَٹّ نێست.“

زَبور 66:5

بیاێت و بچارێت که هُدایا چے کرتگ، اَجبێن کار په بنی آدما.

زَبور 145:17

هُداوند وتی همُک راها آدل اِنت، وتی سجّهێن کاران وپادار.

زَبور 119:120

منی جانئے گۆشت چه تئیی تُرسا لرزیت و منا چه تئیی رهبندانَ تُرسیت.

لوکا 12:5

من شمارا کَڈّنَ کنان و گوَشان که چه کئیا بتُرسێت. چه هماییا بتُرسێت که کُشتَ کنت و کُشگا رَند دۆزها دئور دئیگئے واکی هم هست. هئو! من شمارا گوَشان که چه هماییا بتُرسێت.

زَبور 90:11

کئے تئیی هِژمئے ترُندیا زانت؟ تئیی گَزب دلا تُرسَ نادێنیت.

زَبور 89:18

بێشَکّ، مئے بادشاه هُداوندئیگ اِنت، مئے اِسپر، اِسراییلئے پاکێنئے.

اِلهام 13:4

آیان همے اژدیا پرستش کرت چێا که رسترارا اِهتیاری داتگ‌اَت و رسترِش پرستش کرت و گوَشتِش: ”کئے رسترئے ڈئولا اِنت؟ کئے گۆن اِشیا جنگ کرتَ کنت؟“

دَرگوَز 3:20

من وتی دستا شهارَ دئیان و مِسرا گۆن وتی هما سجّهێن اَجَبَّتێن کارانَ جنان که منِش آیانی نیاما کنان. گڑا پِرئون شمارا رئوگا کِلّیت.

دَرگوَز 9:14

چێا که اے رندی من وتی سجّهێن کَهران تئیی جند و تئیی هِزمتکار و تئیی مردمانی سرا دئورَ دئیان که تئو بزانئے که سجّهێن دنیایا منی پئیمێن نێست.

دَرگوَز 18:11

نون منَ زانان که هُداوند چه آ دگه سجّهێن هُدایان مستر اِنت. چێا که وتی مهلوکی چه گُروناکێن مِسریانی زُلم و زۆراکیان رَکّێنت.“

دَرگوَز 20:3

چه من اَبێد ترا دگه هچّ هُدا مبیت.

زَبور 22:23

شما، او هُداتُرسان! آییا بنازێنێت. او آکوبئے سجّهێن چُکّ و اۆبادگان! آییا اِزّت و شان بدئیێت. او اِسراییلئے پدرێچان! آییئے هئیبتا بچارێت.

زَبور 113:5

کئے مئے هُداوندێن هُدائے ڈئولا اِنت؟ مئے هُدا بُرزاد، وتی بادشاهی تهتا نِشتگ.

زَبور 136:4

هما یکّێنئے شگرا بگرێت که مزنێن مۆجزهَ کنت، مِهری اَبدمان اِنت.

دَرگوَز 8:6

هارونا وتی دست مِسرئے آپانی سرا شهار دات، پُگُل در آتک و مِسرئے مُلکا مان رِتکنت.

زَبور 60:2

زمینِت جُمبێنتگ و تَل داتگ، تَلانی بگر که لرزگا اِنت.

زَبور 77:11

او هُداوند! تئیی کاران یاتَ کنان، تئیی اَجَبێن کاران که تئو پێشی زمانگان کرتگ‌اَنت.

زَبور 86:10

که تئو مزن ائے و اجبێن کارَ کنئے، هُدا تهنا تئو ائے.