17 من مِسریانی دلان سِنگَ کنان که اِسراییلیانی رندا بکپنت و پِرئون و آییئے سجّهێن پئوج و اَرّابه و اَرّابهسوار منی شان و شئوکتئے سئوَبساز ببنت.
هُداوندا مِسرئے بادشاه پِرئونئے دل سِنگ کرت و پِرئون اِسراییلیانی رندا کپت که په سربُلندی در آیگ و رئوگا اَتنت.
من، پِرئونئے دلا سِنگَ کنان و آ اِسراییلیانی رَندا کپیت. پِرئون و آییئے سجّهێن پئوج منی شان و شئوکتئے سئوَبسازَ بنت. گڑا مِسریَ زاننت که من هُداوند آن.“ اِسراییلیان همۆدا اُرد کرت که هُداوندا گوَشتگاَت.
بله من پِرئونئے دلا سِنگَ کنان. من مِسرئے مُلکا بازێن اجبّتێن نشانی و مۆجزهے پێشَ داران،
من ترا گوَشت که منی چُکّا بِلّ که رئوت و منی پرستشا کنت. بله تئو نَمَنِّت و رئوگا نهاِشت. بِچار، نون من تئیی چُکّا کُشان، تئیی ائولی مَردێنچُکّا.‘“
”نون من گۆن شما و گۆن شمئے رندی نَسلان اَهد و پئیمانے کنان.
من دنیایا اَنچێن هار و توپّانے کاران که آسمانئے چێرئے سجّهێن سَهدارَ مِرنت، هر سَهدار که دمَ کَشّیت، بێرانَ بیت. هرچے که زمینئے سرا هست، سجّهێنَ مِرنت.
گڑا بزان، هُدا هرکَسئے سرا که بلۆٹیت رَهمَ کنت و هرکَسئے دلا که بلۆٹیت سِنگَ کنت.
مِسری گۆن پِرئونئے سجّهێن اَسپ و اَرّابه و اَرّابهسواران تان دریائے نیاما آیانی رندا کپتنت.
اَرّابهسوار و اَسپسوار هم شتنت گۆن. سکّێن مزنێن رُمبے اَت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”وهدے پدا مِسرا رئوئے، بچار، هما سجّهێن مۆجِزه که من تئیی دستا داتگاَنت، پِرئونئے دێما آ مۆجِزَهان بکن و پێش دار، بله من آییئے دلا سِنگَ کنان که کئوما رئوگا مئیلیت.