16 تئو وتی اَسایا چست کن و دستا دریائے سرا شهار دئے و دریایا دو بهر کن که اِسراییلی چه دریائے تَها، هُشکیئے سرا بگوَزنت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”هارونا بگوَش: ’وتی اَسایا دستا کن و دستا مِسرئے آپانی سرا شهار دئے، آیانی کئورانی سرا، آیانی جۆانی سرا، آیانی تَلاوَگانی سرا و آیانی سجّهێن آپجلّانی سرا. اِشانی تهئے سجّهێن آپ هۆن جۆڑَ بنت. سجّهێن مِسرئے مُلک هۆنا پُرَّ بیت، آپدان هم چه هۆنا پُرَّ بنت.‘“
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”وتی دستا دریائے سرا شهار دئے که آپ مِسری و آیانی اَرّابه و اَرّابهسوارانی سرا پِر بِلێٹیت.“
موسّایا وتی جَن و دوێن چُکّ زرت و هرا سوار کرتنت و مِسرا واتَرّ بوت. موسّایا ”هُدائے اَسا“ دستا کرت.
تئو اے اَسایا دستا کن که وتی نشانیان گۆن همِشیا پێش بدارئے.“
هُداوندا گوَشت: ”اے چێے تئیی دستا اِنت؟“ پَسّئوی دات: ”اَساے.“
”پِرئون که شمارا گوَشیت: ’مۆجزهے پێش بدارێت‘ گڑا تئو هارونا بگوَش: ’وتی اَسایا بزور و پِرئونئے دێما زمینا دئوری دئے.‘ اَسا مارے بیت.“
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”تئو چێا منی کرّا پریات کنگا ائے؟ اِسراییلیان بگوَش دێما رئوان ببێت.
هُداوندا گۆن موسّایا گوَشت: ”اِسراییلئے لهتێن کماش همراه کن و چه مهلوکئے دێما گوَزان کن. هما اَسا که تئو گۆن آییا نیلّئے کئور جت، آییا دستا کن و برئو.
بچار، اۆدا هُرێبا تئیی دێما من تَلارێئے سرا اۆشتان. گۆن اَسایا تلارا بجن، په مهلوکا ورَگی آپ درَ کئیت.“ گڑا موسّایا اِسراییلئے کماشانی چمّانی دێما اَنچُش کرت.